Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ.........

Οι βασικές αιτίες της χρεοκοπίας ενός κράτους, τα αποτελέσματα της για τους πιστωτές, τον κρατικό μηχανισμό, την οικονομία και τους πολίτες της χώρας, οι διάφοροι μέθοδοι αποφυγής της, οι λανθασμένοι χειρισμοί, ιστορικά παραδείγματα κρατικών πτωχεύσεων και οι δείκτες μέτρησης-αξιολόγησης του κινδύνου της χρεοκοπίας ενός κράτους
Τον τελευταίο καιρό ευρίσκεται κανείς όλο και πιο συχνά «αντιμέτωπος» με μία «πεποίθηση» που κυριαρχεί παντού, σε σχέση με τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας μας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα έχει ήδη «πτωχεύσει», ενώ αρκετοί κατακρίνουν, θεωρούν ένοχους καλύτερα για την πιθανή «χρεοκοπία», τις κυβερνήσεις μας. Κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και οι κυβερνώντες, ενοχοποιούν την «προδιάθεση» των ελευθέρων επαγγελματιών, καθώς επίσης των μικρομεσαίων κυρίως επιχειρήσεων μας στη φοροδιαφυγή.Δυστυχώς, ελάχιστοι «ενοχοποιούν» τη συνεχώς διευρυνόμενη επέκταση και τη «στρατηγική» φοροαποφυγή κάποιων ελληνικών και διεθνών πολυεθνικών (για παράδειγμα, στο έτος 2008, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, η ΕΧΑΕ, ιδιοκτήτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με κέρδη 105 εκ. € πλήρωσε φόρο 13 εκ. € - δηλαδή πραγματικός συντελεστής 12,4% αντί 25%, ενώ η ΤΙΤΑΝ, με κέρδη 113,29 εκ. €, πλήρωσε φόρους 7,3 εκ. € - πραγματικός συντελεστής 6,47% κλπ), τη «δυσλειτουργία» της δημόσιας διοίκησης, η οποία κάποτε κυβερνάει αυθαίρετα, «ερήμην» δηλαδή των εκάστοτε πολιτικών, καθώς επίσης τη συνεχή «εκποίηση» των κερδοφόρων, κρατικών ή ιδιωτικών, επιχειρήσεων μας.

Θεωρώντας ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος μίας χρεοκοπίας, ο οποίος είναι βέβαια υπαρκτός για κάθε επιχείρηση και για κάθε κράτος, είναι ακριβώς η ολοκληρωτική επικράτηση αυτής της «πεποίθησης» η οποία, εκτός των άλλων, δυσχεραίνει τα μέγιστα τις κυβερνήσεις (όπως άλλωστε και τις επιχειρήσεις) στη λήψη των απαιτούμενων διορθωτικών, «αντιθετικών» καλύτερα μέτρων και αντιμετωπίζοντας τη χώρα σαν μία «δική μας» υπερμεγέθη επιχείρηση, από τη σωστή λειτουργία της οποίας εξαρτάται απόλυτα το μέλλον όλων μας (δεν πρόκειται ασφαλώς να μεταναστεύσουμε, για να αποφύγουμε τις συνέπειες), θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε σε γενικές γραμμές το θέμα της «πτώχευσης» ενός κράτους.

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Κατ’ αρχήν, η χρεοκοπία ενός κράτους είναι ουσιαστικά η επίσημη εξαγγελία της κυβέρνησης του, με την οποία καθιστά διεθνώς γνωστή την αδυναμία της να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη της χώρας της (εξ ολοκλήρου, ενός μέρους ή των τόκων τους). Επίσης η «στάση πληρωμών», στην οποία εκ των πραγμάτων υποχρεώνεται (άδεια ταμεία, αδυναμία πρόσθετου δανεισμού), ανεξάρτητα από το εάν έχει προηγηθεί ή όχι κάποια επίσημη ανακοίνωση.

Περαιτέρω, η κυριότερη αιτία της χρεοκοπίας ενός κράτους (όπως και μίας επιχείρησης) είναι αναμφίβολα η υπερχρέωσή του (οι πολεμικές συρράξεις και οι επαναστατικές αλλαγές πολιτεύματος – για παράδειγμα, η μη πληρωμή των χρεών της Γαλλίας των Βουρβόνων από τη γαλλική επανάσταση - είναι άλλοι λόγοι), η οποία μπορεί να προέλθει:
(α) από την κερδοσκοπική επίθεση εναντίον του εθνικού νομίσματος (κίνδυνος που σε μία χώρα της Ευρωζώνης δεν υφίσταται, λόγω του κοινού νομίσματος),(β) από την αρνητική οικονομική συγκυρία στις χρηματαγορές, η οποία μπορεί να καταστήσει αδύνατο ακόμη και τον «υγιή», τον εγγυημένο δηλαδή δανεισμό της (ένας κίνδυνος υπαρκτός σήμερα – παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση εν εξελίξει - ακόμη και για μία χώρα της Ευρωζώνης αφού, σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απαγορεύεται να αγοράζει ομόλογα των κρατών-μελών της Ευρωζώνης),
(γ) σαν αποτέλεσμα μίας «σειράς ετών» ελλειμματικών προϋπολογισμών, κατά τη διάρκεια των οποίων το κράτος δαπανούσε περισσότερα από όσα εισέπραττε, ενώ χρηματοδοτούσε τα ελλείμματα του με συνεχώς αυξανόμενα δάνεια (ομόλογα) από τους πολίτες, από τις τράπεζες, από επενδυτές και από άλλα κράτη, (δ) από το συνδυασμό, από την χρονική «συνύπαρξη» δηλαδή των παραπάνω διαφορετικών αιτιών (από την ταυτόχρονη εμφάνιση της δεύτερης και της τρίτης αιτίας, όσον αφορά μία χώρα της Ευρωζώνης).
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Η πτώχευση ενός κράτους επιβαρύνει τους πάσης φύσεως πιστωτές του, το ίδιο το κράτος, την Οικονομία του και τους Πολίτες του. Αναλυτικότερα, διακρίνουμε τα εξής: (α) Όπως είναι φυσικό, οι πιστωτές ενός κράτους χάνουν εξ’ ολοκλήρου ή ένα μέρος αυτών που του έχουν δανείσει, καθώς επίσης τους τόκους των χρημάτων τους. Συχνά βέβαια, στα πλαίσια διεθνών διαπραγματεύσεων, συμφωνείται η πληρωμή ενός ποσοστού των χρεών (για παράδειγμα, στη γνωστή κρίση της Αργεντινής οι πιστωτές έχασαν μέχρι και το 75% των απαιτήσεων τους), η αποπληρωμή των οποίων «ρυθμίζεται» διαφορετικά, συνήθως ανάλογα με το «είδος» των πιστωτών (εσωτερικού, εξωτερικού, ιδιώτες, κράτη κλπ). (β) Όταν πτωχεύσει ένα κράτος, μηδενίζει (περιορίζει σημαντικά) τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πιστωτές του - γεγονός που «ελαφρύνει» τον προϋπολογισμό του, τόσο κατά το ποσόν των τόκων, όσο και των δόσεων επιστροφής των δανείων (χρεολυσίων). Το ίδιο το κράτος «επιβαρύνεται» κυρίως λόγω της απώλειας της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας του, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα τον πιστοληπτικό του «θάνατο». Δηλαδή, το κράτος δεν είναι πλέον σε θέση να δανείζεται από τις χρηματαγορές, πόσο μάλλον με λογικά επιτόκια. (γ) Τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας ενός κράτους στην Οικονομία του είναι καταστροφικά. Αμέσως μετά ακολουθεί
•μία πολύ μεγάλη τραπεζική κρίση (οι τράπεζες είναι συνήθως αυτές που κατέχουν σημαντικό μέρος των ομολόγων δημοσίου, τα οποία υποχρεούνται να «αποσβέσουν»), •μία εκτεταμένη οικονομική κρίση (η εσωτερική ζήτηση μειώνεται, οι επενδυτές αποσύρουν μαζικά το σύνολο των χρημάτων τους, η παραγωγή συρρικνώνεται, ο πληθωρισμός «καλπάζει», το χρηματιστήριο καταρρέει, η αγορά των ακινήτων επίσης, λόγω απουσίας αγοραστών κλπ) και •μία νομισματική κρίση (οι ξένοι επενδυτές «αποφεύγουν» για μεγάλο χρονικό διάστημα τη «χρεοκοπημένη» Οικονομία). (δ) Ή χρεοκοπία ενός κράτους σημαίνει πρακτικά για τους Πολίτες του τη μείωση των αποταμιεύσεων τους, είτε επειδή είναι πιστωτές του κράτους τους, είτε επειδή το νόμισμα υποτιμάται ραγδαία (δεν ισχύει για τις χώρες του Ευρώ), ενώ δεν προλαβαίνουν να κάνουν αναλήψεις από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Η έμμεση επιβάρυνση τους όμως από τα καταστροφικά αποτελέσματα στην Οικονομία του κράτους (τράπεζες, επιχειρήσεις κλπ) είναι πολύ πιο επώδυνη, κυρίως λόγω της υψηλής ανεργίας που ακολουθεί, καθώς επίσης της απώλειας όλων σχεδόν των κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία κλπ) που απολάμβαναν.
ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Συνεχίζοντας, υπάρχουν αρκετές δυνατότητες για να αποφύγει ένα κράτος την οριστική του χρεοκοπία. Εάν όμως δεν υπάρξει, από αρκετό χρονικό διάστημα πριν το «μοιραίο», η ανάλογη σοβαρότητα, καθώς επίσης η απόλυτη «συναίνεση» των εργαζομένων, των συνδικάτων, των επιχειρήσεων και των πολιτικών κομμάτων του, είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχουν θετικό αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές είναι οι εξής:(α) Η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, όπου «ύστατος» στόχος τους είναι ο περιορισμός των κοινωνικών παροχών, ενώ προέχει η ελαχιστοποίηση των διαφόρων ενισχύσεων-επιδοτήσεων (μέτρα στήριξης, φοροελαφρύνσεις κλπ), καθώς επίσης των μισθών και άλλων εξόδων που συνιστούν μεγάλο μέρος της επιβάρυνσης του ετήσιου προϋπολογισμού (οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων θεωρούνται ανελαστικοί - δεν μπορούν να μειωθούν δηλαδή, επειδή προστατεύονται από συλλογικές συμβάσεις, αλλά ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να περιορισθεί σημαντικά). (β) Η αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, καθώς επίσης η επιβολή νέων φόρων σε όλους ανεξαιρέτως τους Πολίτες (επιχειρήσεις) της χώρας (η αυθαίρετη επιλογή κάποιων «πλουσίων» φορολογουμένων και η εσφαλμένη, η «απατηλή» δηλαδή παρουσίαση της έκτακτης φορολόγησης τους σαν «αναδιανεμητικό μέτρο», οδηγεί συνήθως σε αντίθετα αποτελέσματα). (γ) Ο «τεχνητός» πληθωρισμός, μέσω των χαμηλών επιτοκίων (όπως στις Η.Π.Α. σήμερα και όχι μόνο) και η αύξηση της ποσότητας των χρημάτων στην αγορά, χωρίς αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ, καθώς επίσης η υποτίμηση (διολίσθηση) του νομίσματος (οι «λύσεις» αυτές δεν μπορούν να εφαρμοσθούν στις χώρες της Ευρωζώνης).(δ) Η δυσμενέστερη όλων ίσως είναι η επιβολή «καταναγκαστικών μέτρων» εκ μέρους της κυβέρνησης, επί πλέον των συνήθων φορολογικών. Δηλαδή, οι ειδικοί φόροι εις βάρος της ατομικής περιουσίας των Πολιτών, καθώς επίσης των επιχειρήσεων (εδώ αιτιολογούνται οι «απαιτήσεις» των κυβερνήσεων για πλήρη καταγραφή, στις φορολογικές δηλώσεις, όλων των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων), οι οποίοι επιβάλλονται «καταναγκαστικά» από το κράτος, χωρίς τη συμφωνία τους και χωρίς να έχουν «προ-αναγγελθεί» στον ετήσιο προϋπολογισμό. (ε) Η χειρότερη μέθοδος όλων, ο πλέον λανθασμένος κυβερνητικός χειρισμός δηλαδή, είναι κατά την άποψη μας η «φυγή προς τα εμπρός» (front running), με την οποία ουσιαστικά επιδιώκεται η μείωση των δημοσίων χρεών ως ποσοστό επί του ΑΕΠ (όχι σαν απολύτου μεγέθους και ανεξαρτήτως του ύψους των δαπανών), μέσω της αύξησης του ίδιου του ΑΕΠ. Ο κίνδυνος αυτός είναι κατά πολύ πιο αυξημένος, όταν η «δομή» μίας χώρας (διαρθρωτικά προβλήματα, ανελαστικά μεγέθη, διεθνής ανταγωνισμός, μικρές εξαγωγές, μειωμένη παραγωγικότητα, χαμηλή ανταγωνιστικότητα κλπ), υποδηλώνει την αντικειμενική αδυναμία της να αυξήσει ορθολογικά το παραγόμενο ετήσιο προϊόν της.
Τέλος, ουσιαστικά ένα κράτος θεωρείται επίσημα χρεοκοπημένο, μόνο εάν οι Πολίτες του επιδείξουν «ανυπακοή» - εάν «επαναστατήσουν» δηλαδή και εμποδίσουν την εφαρμογή των καταναγκαστικών και λοιπών μέτρων που επιβάλλονται από την κυβέρνηση τους (σε μία χώρα του Ευρώ από την Κομισιόν, μέσω της εθνικής κυβέρνησης).
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ
Ιστορικά παραδείγματα κρατικών πτωχεύσεων υπάρχουν πάρα πολλά (από το έτος 1750 και μετά, 64 χώρες έχουν χρεοκοπήσει σε 70 διαφορετικές περιπτώσεις – κάποιες περισσότερο από μία φορά), μεταξύ των οποίων της Γερμανίας (χρεοκόπησε το 1923 και το 1948), της Αυστρίας (1811), της Δανίας (1813), της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1876), της Σοβιετικής Ένωσης (1918, όπου αρνήθηκε να αποπληρώσει τα χρέη της τσαρικής Ρωσίας), της Ισπανίας (1557, 1575 και 1596), της Ρωσίας (1998), της Αργεντινής (2002), της Ισλανδίας (2007) κ.α. Ειδικά όσον αφορά την Ισλανδία, στα πλαίσια της παρούσας χρηματοπιστωτικής κρίσης κρατικοποιήθηκαν οι τρείς μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, οι οποίες είχαν συνολικές υποχρεώσεις ίσες με το 900% τους ισλανδικού ΑΕΠ. Στις 16 Οκτωβρίου του 2008 όμως, η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε ότι δεν μπορούσε να εξοφλήσει ένα ληξιπρόθεσμο ομόλογο μίας από αυτές (Glitnir Bank), ύψους 750 εκ. $ - γεγονός που σήμαινε ταυτόχρονα αδυναμία πληρωμών εκ μέρους της Ισλανδίας. Εν τούτοις, η χώρα δεν χρεοκόπησε «τυπικά», επειδή το ομόλογο δεν είχε εκδοθεί από την ίδια, αλλά από την τράπεζα που αναγκάσθηκε να κρατικοποιήσει για να μη χαθεί η αξιοπιστία στο τραπεζικό της σύστημα (μαζικές αναλήψεις, καταγγελία δανείων κλπ).
ΔΕΙΚΤΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Υπάρχουν αρκετοί, διαφορετικοί δείκτες μέτρησης του κινδύνου της χρεοκοπίας μίας χώρας, οι οποίοι «χρησιμοποιούνται» τόσο από την ίδια «προληπτικά», όσο και από τις διεθνείς εταιρείες αξιολόγησης (για τον καθορισμό της πιστοληπτικής ικανότητας της, με βάση την οποία υπολογίζονται, μεταξύ άλλων, τα επιτόκια των ομολόγων του δημοσίου). (α) Ένας σημαντικός δείκτης του κινδύνου χρεοκοπίας μιας χώρας, είναι η καθαρή θέση της – η αξία δηλαδή των περιουσιακών στοιχείων της που απομένει, εάν αφαιρέσουμε τις υποχρεώσεις της (η «μέτρηση» της καθαρής θέσης στη Γερμανία είναι υποχρεωτική από το Σύνταγμα της – στην Αυστρία μετρείται τακτικά, ενώ μόνο στην Ελβετία υπάρχει ένα ειδικό «φρένο δανεισμού», το οποίο εμποδίζει την υπερχρέωση της χώρας).
(β) Ένας δεύτερος δείκτης είναι η πορεία (διαχρονικά) και το ύψος των επιτοκίων που πληρώνει μία χώρα για τα δάνεια που λαμβάνει. Όταν δεν ξεπερνούν πολύ το επιτόκιο μίας ισχυρής Οικονομίας (στην Ε.Ε. η Γερμανία με 3%), θεωρείται ότι δεν «υποδηλώνουν» κίνδυνο χρεοκοπίας (η Αργεντινή πλήρωνε, λίγο πριν πτωχεύσει, 40 ποσοστιαίες «μονάδες βάσης» - δηλαδή πάνω από 40% ). (γ) Επόμενος βασικός δείκτης είναι το ποσοστό των δημοσίων χρεών μίας χώρας, σε σχέση με το ΑΕΠ της αφού, όσο μεγαλύτερο εμφανίζεται, τόσο πιο πιθανή είναι η χρεοκοπία της (το 125% που υπολογίζεται για τη χώρα μας το 2010, είναι πολύ πάνω από το όριο ασφαλείας – 60%). Επίσης, το ποσοστό του εξωτερικού χρέους της σε σχέση με το ΑΕΠ (στη Μ. Βρετανία υπερβαίνει το 400%!).
(δ) Άλλοι δείκτες είναι η ρευστότητα, το ισοζύγιο πληρωμών, η ευκολία διάθεσης των δημοσίων ομολόγων, το έλλειμμα του προϋπολογισμού σε σχέση με το ΑΕΠ (η Ε.Ε. επιβάλλει το «σεβασμό» ενός ανώτατου ορίου 3%), οι εξαγωγές σε σχέση με το ΑΕΠ (υποδηλώνουν την ανταγωνιστικότητα μίας Οικονομίας), το ποσοστό των καταναλωτικών δαπανών που συμβάλλουν στο ΑΕΠ (στις Η.Π.Α. υπερβαίνει τα 75%, ενώ στη Γερμανία είναι αρκετά χαμηλότερο από το 50%), οι συνολικές αποταμιεύσεις των Πολιτών, τα χρέη των ιδιωτών, καθώς επίσης τα διαρθρωτικά και λοιπά προβλήματα της Οικονομίας (διαφθορά, γραφειοκρατία, απαρχαιωμένες δομές, μη ευέλικτη αγορά εργασίας κ.α.). (ε) Επί πλέον σημαντικοί δείκτες είναι ο δανεισμός των επιχειρήσεων (εξαιρετικά επικίνδυνος στην Ελλάδα, όπου οι μεταχρονολογημένες επιταγές πλησιάζουν το 150% του ΑΕΠ, όταν σε άλλες χώρες δεν υφίσταται καν αυτός ο όρος), η χρηματιστηριακή αξία (κεφαλαιοποίηση) όλων των εισηγμένων επιχειρήσεων της χώρας (είναι θετικό να ξεπερνούν το δημόσιο χρέος της – στην Ελλάδα υπολογίζεται σήμερα γύρω στα 92,5 δις €, έναντι δημοσίου χρέους 300 δις €) και η έκθεση των εγχώριων τραπεζών σε πιστωτικούς κινδύνους - η Αυστρία θεωρείται «ύποπτη» χρεοκοπίας, επειδή οι τράπεζες της έχουν δανείσει στα κράτη της Α. Ευρώπης ποσό που υπερβαίνει το 100% του ΑΕΠ της χώρας (άλλες «ύποπτες» χώρες, εκτός της Ανατολικής Ευρώπης και εκτός αυτών που έχουμε ήδη αναφέρει – Ιταλία, Μ. Βρετανία - είναι η Ιρλανδία και η Ισπανία).
Οι βασικές αιτίες της χρεοκοπίας ενός κράτους, τα αποτελέσματα της για τους πιστωτές, τον κρατικό μηχανισμό, την οικονομία και τους πολίτες της χώρας, οι διάφοροι μέθοδοι αποφυγής της, οι λανθασμένοι χειρισμοί, ιστορικά παραδείγματα κρατικών πτωχεύσεων και οι δείκτες μέτρησης-αξιολόγησης του κινδύνου της χρεοκοπίας ενός κράτους Τον τελευταίο καιρό ευρίσκεται κανείς όλο και πιο συχνά «αντιμέτωπος» με μία «πεποίθηση» που κυριαρχεί παντού, σε σχέση με τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας μας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα έχει ήδη «πτωχεύσει», ενώ αρκετοί κατακρίνουν, θεωρούν ένοχους καλύτερα για την πιθανή «χρεοκοπία», τις κυβερνήσεις μας. Κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και οι κυβερνώντες, ενοχοποιούν την «προδιάθεση» των ελευθέρων επαγγελματιών, καθώς επίσης των μικρομεσαίων κυρίως επιχειρήσεων μας στη φοροδιαφυγή.
Δυστυχώς, ελάχιστοι «ενοχοποιούν» τη συνεχώς διευρυνόμενη επέκταση και τη «στρατηγική» φοροαποφυγή κάποιων ελληνικών και διεθνών πολυεθνικών (για παράδειγμα, στο έτος 2008, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, η ΕΧΑΕ, ιδιοκτήτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με κέρδη 105 εκ. € πλήρωσε φόρο 13 εκ. € - δηλαδή πραγματικός συντελεστής 12,4% αντί 25%, ενώ η ΤΙΤΑΝ, με κέρδη 113,29 εκ. €, πλήρωσε φόρους 7,3 εκ. € - πραγματικός συντελεστής 6,47% κλπ), τη «δυσλειτουργία» της δημόσιας διοίκησης, η οποία κάποτε κυβερνάει αυθαίρετα, «ερήμην» δηλαδή των εκάστοτε πολιτικών, καθώς επίσης τη συνεχή «εκποίηση» των κερδοφόρων, κρατικών ή ιδιωτικών, επιχειρήσεων μας.
Θεωρώντας ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος μίας χρεοκοπίας, ο οποίος είναι βέβαια υπαρκτός για κάθε επιχείρηση και για κάθε κράτος, είναι ακριβώς η ολοκληρωτική επικράτηση αυτής της «πεποίθησης» η οποία, εκτός των άλλων, δυσχεραίνει τα μέγιστα τις κυβερνήσεις (όπως άλλωστε και τις επιχειρήσεις) στη λήψη των απαιτούμενων διορθωτικών, «αντιθετικών» καλύτερα μέτρων και αντιμετωπίζοντας τη χώρα σαν μία «δική μας» υπερμεγέθη επιχείρηση, από τη σωστή λειτουργία της οποίας εξαρτάται απόλυτα το μέλλον όλων μας (δεν πρόκειται ασφαλώς να μεταναστεύσουμε, για να αποφύγουμε τις συνέπειες), θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε σε γενικές γραμμές το θέμα της «πτώχευσης» ενός κράτους.
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Κατ’ αρχήν, η χρεοκοπία ενός κράτους είναι ουσιαστικά η επίσημη εξαγγελία της κυβέρνησης του, με την οποία καθιστά διεθνώς γνωστή την αδυναμία της να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη της χώρας της (εξ ολοκλήρου, ενός μέρους ή των τόκων τους). Επίσης η «στάση πληρωμών», στην οποία εκ των πραγμάτων υποχρεώνεται (άδεια ταμεία, αδυναμία πρόσθετου δανεισμού), ανεξάρτητα από το εάν έχει προηγηθεί ή όχι κάποια επίσημη ανακοίνωση. Περαιτέρω, η κυριότερη αιτία της χρεοκοπίας ενός κράτους (όπως και μίας επιχείρησης) είναι αναμφίβολα η υπερχρέωσή του (οι πολεμικές συρράξεις και οι επαναστατικές αλλαγές πολιτεύματος – για παράδειγμα, η μη πληρωμή των χρεών της Γαλλίας των Βουρβόνων από τη γαλλική επανάσταση - είναι άλλοι λόγοι), η οποία μπορεί να προέλθει:
(α) από την κερδοσκοπική επίθεση εναντίον του εθνικού νομίσματος (κίνδυνος που σε μία χώρα της Ευρωζώνης δεν υφίσταται, λόγω του κοινού νομίσματος),(β) από την αρνητική οικονομική συγκυρία στις χρηματαγορές, η οποία μπορεί να καταστήσει αδύνατο ακόμη και τον «υγιή», τον εγγυημένο δηλαδή δανεισμό της (ένας κίνδυνος υπαρκτός σήμερα – παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση εν εξελίξει - ακόμη και για μία χώρα της Ευρωζώνης αφού, σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απαγορεύεται να αγοράζει ομόλογα των κρατών-μελών της Ευρωζώνης),(γ) σαν αποτέλεσμα μίας «σειράς ετών» ελλειμματικών προϋπολογισμών, κατά τη διάρκεια των οποίων το κράτος δαπανούσε περισσότερα από όσα εισέπραττε, ενώ χρηματοδοτούσε τα ελλείμματα του με συνεχώς αυξανόμενα δάνεια (ομόλογα) από τους πολίτες, από τις τράπεζες, από επενδυτές και από άλλα κράτη, (δ) από το συνδυασμό, από την χρονική «συνύπαρξη» δηλαδή των παραπάνω διαφορετικών αιτιών (από την ταυτόχρονη εμφάνιση της δεύτερης και της τρίτης αιτίας, όσον αφορά μία χώρα της Ευρωζώνης).
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Η πτώχευση ενός κράτους επιβαρύνει τους πάσης φύσεως πιστωτές του, το ίδιο το κράτος, την Οικονομία του και τους Πολίτες του. Αναλυτικότερα, διακρίνουμε τα εξής:
(α) Όπως είναι φυσικό, οι πιστωτές ενός κράτους χάνουν εξ’ ολοκλήρου ή ένα μέρος αυτών που του έχουν δανείσει, καθώς επίσης τους τόκους των χρημάτων τους. Συχνά βέβαια, στα πλαίσια διεθνών διαπραγματεύσεων, συμφωνείται η πληρωμή ενός ποσοστού των χρεών (για παράδειγμα, στη γνωστή κρίση της Αργεντινής οι πιστωτές έχασαν μέχρι και το 75% των απαιτήσεων τους), η αποπληρωμή των οποίων «ρυθμίζεται» διαφορετικά, συνήθως ανάλογα με το «είδος» των πιστωτών (εσωτερικού, εξωτερικού, ιδιώτες, κράτη κλπ).
(β) Όταν πτωχεύσει ένα κράτος, μηδενίζει (περιορίζει σημαντικά) τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πιστωτές του - γεγονός που «ελαφρύνει» τον προϋπολογισμό του, τόσο κατά το ποσόν των τόκων, όσο και των δόσεων επιστροφής των δανείων (χρεολυσίων). Το ίδιο το κράτος «επιβαρύνεται» κυρίως λόγω της απώλειας της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας του, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα τον πιστοληπτικό του «θάνατο». Δηλαδή, το κράτος δεν είναι πλέον σε θέση να δανείζεται από τις χρηματαγορές, πόσο μάλλον με λογικά επιτόκια.
(γ) Τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας ενός κράτους στην Οικονομία του είναι καταστροφικά. Αμέσως μετά ακολουθεί
•μία πολύ μεγάλη τραπεζική κρίση (οι τράπεζες είναι συνήθως αυτές που κατέχουν σημαντικό μέρος των ομολόγων δημοσίου, τα οποία υποχρεούνται να «αποσβέσουν»), •μία εκτεταμένη οικονομική κρίση (η εσωτερική ζήτηση μειώνεται, οι επενδυτές αποσύρουν μαζικά το σύνολο των χρημάτων τους, η παραγωγή συρρικνώνεται, ο πληθωρισμός «καλπάζει», το χρηματιστήριο καταρρέει, η αγορά των ακινήτων επίσης, λόγω απουσίας αγοραστών κλπ) και •μία νομισματική κρίση (οι ξένοι επενδυτές «αποφεύγουν» για μεγάλο χρονικό διάστημα τη «χρεοκοπημένη» Οικονομία). (δ) Ή χρεοκοπία ενός κράτους σημαίνει πρακτικά για τους Πολίτες του τη μείωση των αποταμιεύσεων τους, είτε επειδή είναι πιστωτές του κράτους τους, είτε επειδή το νόμισμα υποτιμάται ραγδαία (δεν ισχύει για τις χώρες του Ευρώ), ενώ δεν προλαβαίνουν να κάνουν αναλήψεις από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Η έμμεση επιβάρυνση τους όμως από τα καταστροφικά αποτελέσματα στην Οικονομία του κράτους (τράπεζες, επιχειρήσεις κλπ) είναι πολύ πιο επώδυνη, κυρίως λόγω της υψηλής ανεργίας που ακολουθεί, καθώς επίσης της απώλειας όλων σχεδόν των κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία κλπ) που απολάμβαναν.
ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Συνεχίζοντας, υπάρχουν αρκετές δυνατότητες για να αποφύγει ένα κράτος την οριστική του χρεοκοπία. Εάν όμως δεν υπάρξει, από αρκετό χρονικό διάστημα πριν το «μοιραίο», η ανάλογη σοβαρότητα, καθώς επίσης η απόλυτη «συναίνεση» των εργαζομένων, των συνδικάτων, των επιχειρήσεων και των πολιτικών κομμάτων του, είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχουν θετικό αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές είναι οι εξής:(α) Η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, όπου «ύστατος» στόχος τους είναι ο περιορισμός των κοινωνικών παροχών, ενώ προέχει η ελαχιστοποίηση των διαφόρων ενισχύσεων-επιδοτήσεων (μέτρα στήριξης, φοροελαφρύνσεις κλπ), καθώς επίσης των μισθών και άλλων εξόδων που συνιστούν μεγάλο μέρος της επιβάρυνσης του ετήσιου προϋπολογισμού (οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων θεωρούνται ανελαστικοί - δεν μπορούν να μειωθούν δηλαδή, επειδή προστατεύονται από συλλογικές συμβάσεις, αλλά ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να περιορισθεί σημαντικά). (β) Η αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, καθώς επίσης η επιβολή νέων φόρων σε όλους ανεξαιρέτως τους Πολίτες (επιχειρήσεις) της χώρας (η αυθαίρετη επιλογή κάποιων «πλουσίων» φορολογουμένων και η εσφαλμένη, η «απατηλή» δηλαδή παρουσίαση της έκτακτης φορολόγησης τους σαν «αναδιανεμητικό μέτρο», οδηγεί συνήθως σε αντίθετα αποτελέσματα). (γ) Ο «τεχνητός» πληθωρισμός, μέσω των χαμηλών επιτοκίων (όπως στις Η.Π.Α. σήμερα και όχι μόνο) και η αύξηση της ποσότητας των χρημάτων στην αγορά, χωρίς αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ, καθώς επίσης η υποτίμηση (διολίσθηση) του νομίσματος (οι «λύσεις» αυτές δεν μπορούν να εφαρμοσθούν στις χώρες της Ευρωζώνης).
(δ) Η δυσμενέστερη όλων ίσως είναι η επιβολή «καταναγκαστικών μέτρων» εκ μέρους της κυβέρνησης, επί πλέον των συνήθων φορολογικών. Δηλαδή, οι ειδικοί φόροι εις βάρος της ατομικής περιουσίας των Πολιτών, καθώς επίσης των επιχειρήσεων (εδώ αιτιολογούνται οι «απαιτήσεις» των κυβερνήσεων για πλήρη καταγραφή, στις φορολογικές δηλώσεις, όλων των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων), οι οποίοι επιβάλλονται «καταναγκαστικά» από το κράτος, χωρίς τη συμφωνία τους και χωρίς να έχουν «προ-αναγγελθεί» στον ετήσιο προϋπολογισμό. (ε) Η χειρότερη μέθοδος όλων, ο πλέον λανθασμένος κυβερνητικός χειρισμός δηλαδή, είναι κατά την άποψη μας η «φυγή προς τα εμπρός» (front running), με την οποία ουσιαστικά επιδιώκεται η μείωση των δημοσίων χρεών ως ποσοστό επί του ΑΕΠ (όχι σαν απολύτου μεγέθους και ανεξαρτήτως του ύψους των δαπανών), μέσω της αύξησης του ίδιου του ΑΕΠ. Ο κίνδυνος αυτός είναι κατά πολύ πιο αυξημένος, όταν η «δομή» μίας χώρας (διαρθρωτικά προβλήματα, ανελαστικά μεγέθη, διεθνής ανταγωνισμός, μικρές εξαγωγές, μειωμένη παραγωγικότητα, χαμηλή ανταγωνιστικότητα κλπ), υποδηλώνει την αντικειμενική αδυναμία της να αυξήσει ορθολογικά το παραγόμενο ετήσιο προϊόν της.
Τέλος, ουσιαστικά ένα κράτος θεωρείται επίσημα χρεοκοπημένο, μόνο εάν οι Πολίτες του επιδείξουν «ανυπακοή» - εάν «επαναστατήσουν» δηλαδή και εμποδίσουν την εφαρμογή των καταναγκαστικών και λοιπών μέτρων που επιβάλλονται από την κυβέρνηση τους (σε μία χώρα του Ευρώ από την Κομισιόν, μέσω της εθνικής κυβέρνησης).
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ
Ιστορικά παραδείγματα κρατικών πτωχεύσεων υπάρχουν πάρα πολλά (από το έτος 1750 και μετά, 64 χώρες έχουν χρεοκοπήσει σε 70 διαφορετικές περιπτώσεις – κάποιες περισσότερο από μία φορά), μεταξύ των οποίων της Γερμανίας (χρεοκόπησε το 1923 και το 1948), της Αυστρίας (1811), της Δανίας (1813), της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1876), της Σοβιετικής Ένωσης (1918, όπου αρνήθηκε να αποπληρώσει τα χρέη της τσαρικής Ρωσίας), της Ισπανίας (1557, 1575 και 1596), της Ρωσίας (1998), της Αργεντινής (2002), της Ισλανδίας (2007) κ.α. Ειδικά όσον αφορά την Ισλανδία, στα πλαίσια της παρούσας χρηματοπιστωτικής κρίσης κρατικοποιήθηκαν οι τρείς μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, οι οποίες είχαν συνολικές υποχρεώσεις ίσες με το 900% τους ισλανδικού ΑΕΠ. Στις 16 Οκτωβρίου του 2008 όμως, η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε ότι δεν μπορούσε να εξοφλήσει ένα ληξιπρόθεσμο ομόλογο μίας από αυτές (Glitnir Bank), ύψους 750 εκ. $ - γεγονός που σήμαινε ταυτόχρονα αδυναμία πληρωμών εκ μέρους της Ισλανδίας. Εν τούτοις, η χώρα δεν χρεοκόπησε «τυπικά», επειδή το ομόλογο δεν είχε εκδοθεί από την ίδια, αλλά από την τράπεζα που αναγκάσθηκε να κρατικοποιήσει για να μη χαθεί η αξιοπιστία στο τραπεζικό της σύστημα (μαζικές αναλήψεις, καταγγελία δανείων κλπ).
ΔΕΙΚΤΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Υπάρχουν αρκετοί, διαφορετικοί δείκτες μέτρησης του κινδύνου της χρεοκοπίας μίας χώρας, οι οποίοι «χρησιμοποιούνται» τόσο από την ίδια «προληπτικά», όσο και από τις διεθνείς εταιρείες αξιολόγησης (για τον καθορισμό της πιστοληπτικής ικανότητας της, με βάση την οποία υπολογίζονται, μεταξύ άλλων, τα επιτόκια των ομολόγων του δημοσίου). (α) Ένας σημαντικός δείκτης του κινδύνου χρεοκοπίας μιας χώρας, είναι η καθαρή θέση της – η αξία δηλαδή των περιουσιακών στοιχείων της που απομένει, εάν αφαιρέσουμε τις υποχρεώσεις της (η «μέτρηση» της καθαρής θέσης στη Γερμανία είναι υποχρεωτική από το Σύνταγμα της – στην Αυστρία μετρείται τακτικά, ενώ μόνο στην Ελβετία υπάρχει ένα ειδικό «φρένο δανεισμού», το οποίο εμποδίζει την υπερχρέωση της χώρας). (β) Ένας δεύτερος δείκτης είναι η πορεία (διαχρονικά) και το ύψος των επιτοκίων που πληρώνει μία χώρα για τα δάνεια που λαμβάνει. Όταν δεν ξεπερνούν πολύ το επιτόκιο μίας ισχυρής Οικονομίας (στην Ε.Ε. η Γερμανία με 3%), θεωρείται ότι δεν «υποδηλώνουν» κίνδυνο χρεοκοπίας (η Αργεντινή πλήρωνε, λίγο πριν πτωχεύσει, 40 ποσοστιαίες «μονάδες βάσης» - δηλαδή πάνω από 40% ). (γ) Επόμενος βασικός δείκτης είναι το ποσοστό των δημοσίων χρεών μίας χώρας, σε σχέση με το ΑΕΠ της αφού, όσο μεγαλύτερο εμφανίζεται, τόσο πιο πιθανή είναι η χρεοκοπία της (το 125% που υπολογίζεται για τη χώρα μας το 2010, είναι πολύ πάνω από το όριο ασφαλείας – 60%). Επίσης, το ποσοστό του εξωτερικού χρέους της σε σχέση με το ΑΕΠ (στη Μ. Βρετανία υπερβαίνει το 400%!). (δ) Άλλοι δείκτες είναι η ρευστότητα, το ισοζύγιο πληρωμών, η ευκολία διάθεσης των δημοσίων ομολόγων, το έλλειμμα του προϋπολογισμού σε σχέση με το ΑΕΠ (η Ε.Ε. επιβάλλει το «σεβασμό» ενός ανώτατου ορίου 3%), οι εξαγωγές σε σχέση με το ΑΕΠ (υποδηλώνουν την ανταγωνιστικότητα μίας Οικονομίας), το ποσοστό των καταναλωτικών δαπανών που συμβάλλουν στο ΑΕΠ (στις Η.Π.Α. υπερβαίνει τα 75%, ενώ στη Γερμανία είναι αρκετά χαμηλότερο από το 50%), οι συνολικές αποταμιεύσεις των Πολιτών, τα χρέη των ιδιωτών, καθώς επίσης τα διαρθρωτικά και λοιπά προβλήματα της Οικονομίας (διαφθορά, γραφειοκρατία, απαρχαιωμένες δομές, μη ευέλικτη αγορά εργασίας κ.α.). (ε) Επί πλέον σημαντικοί δείκτες είναι ο δανεισμός των επιχειρήσεων (εξαιρετικά επικίνδυνος στην Ελλάδα, όπου οι μεταχρονολογημένες επιταγές πλησιάζουν το 150% του ΑΕΠ, όταν σε άλλες χώρες δεν υφίσταται καν αυτός ο όρος), η χρηματιστηριακή αξία (κεφαλαιοποίηση) όλων των εισηγμένων επιχειρήσεων της χώρας (είναι θετικό να ξεπερνούν το δημόσιο χρέος της – στην Ελλάδα υπολογίζεται σήμερα γύρω στα 92,5 δις €, έναντι δημοσίου χρέους 300 δις €) και η έκθεση των εγχώριων τραπεζών σε πιστωτικούς κινδύνους - η Αυστρία θεωρείται «ύποπτη» χρεοκοπίας, επειδή οι τράπεζες της έχουν δανείσει στα κράτη της Α. Ευρώπης ποσό που υπερβαίνει το 100% του ΑΕΠ της χώρας (άλλες «ύποπτες» χώρες, εκτός της Ανατολικής Ευρώπης και εκτός αυτών που έχουμε ήδη αναφέρει – Ιταλία, Μ. Βρετανία - είναι η Ιρλανδία και η Ισπανία).

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!




Αυτή η κρίση που έχει επικρατήσει,

ένα δώρο έχει να μας χαρίσει.



Κι αν όλα σου τα πήρανε και έμεινες γυμνός

ποτέ δεν θα χαθεί το αρχέγονο σου φως.



Πλασμένοι είμαστε απ' την ίδια ουσία

που διέπει όλο το σύμπαν με σοφία.



Αρκεί μέσα μας πάλι να δούμε

και ένα θησαυρό εκεί θα βρούμε.



Αστείρευτο, άπειρο και αιώνιο

που δεν τον πλήττει κανένα μνημόνιο.



Η φύση έφερε αυτή την δοκιμασία

να βρούμε πάλι στην ζωή τι έχει αξία.



Γνώθι σ' αυτόν, το νήμα αυτό αν βρούμε

έξω από το λαβύρινθο θα βγούμε.

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

«Όχι σε όλα»........ΟΧΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ!!

«Όχι σε όλα» είναι η απάντηση του Βερολίνου στις προτάσεις που προωθούνται αυτή την περίοδο από πολλές πλευρές για μια αποτελεσματικότερη απάντηση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, αλλά στο παρασκήνιο, όπως αναφέρουν πληροφορίες του “S10”, η γερμανική ηγεσία είναι έτοιμη να αποδεχθεί, ύστερα από έντονες πιέσεις της ΕΚΤ, μια γενναία αύξηση των κονδυλίων που θα έχει στη διάθεσή του ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης για «διασώσεις» περιφερειακών οικονομιών. Ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής, η Γερμανία καθιστά σαφές προς κάθε ενδιαφερόμενο, ότι δεν είναι έτοιμη στην παρούσα φάση να συζητήσει οποιαδήποτε πρόταση θα δημιουργούσε πρόσθετο κόστος για τους φορολογούμενους και θα περιόριζε την πίεση των αγορών στις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας, προκειμένου να ασκήσουν ακόμη αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική.Έτσι, η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλ απορρίπτουν κάθε ιδέα για έκδοση ευρωομολόγων, ενώ χαρακτηρίζουν πρόωρη τη συζήτηση για αύξηση των κονδυλίων που είναι διαθέσιμα στον προσωρινό μηχανισμό διάσωσης ευρωπαϊκών οικονομιών. Επιπλέον, αρνούνται τις προτάσεις που συζητούνται στο παρασκήνιο για μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση των κονδυλίων του μηχανισμού διάσωσης, ώστε, για παράδειγμα, να χρηματοδοτούνται και τράπεζες, ή να παρέχονται βραχυχρόνιες πιστώσεις σε κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, χωρίς να υποχρεώνονται να συμφωνούν σε πολυετή προγράμματα λιτότητας.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, μάλιστα, δήλωσε καθαρά ότι στόχος της γερμανικής στρατηγικής είναι να δανείζονται στο εξής με υψηλότερο κόστος τα κράτη που έχουν σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, ώστε με τον τρόπο αυτό, αφού δεν υπάρχει κοινή δημοσιονομική πολιτική στην Ευρωζώνη, να διατηρείται μια μορφή πίεσης στις κυβερνήσεις για να μένουν στην τροχιά της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής.Στη Σύνοδο της Πέμπτης και Παρασκευής, η Γερμανία θα επιμείνει στην ανάγκη να ληφθεί απόφαση μόνο για την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, δηλαδή για την καθιέρωση μόνιμου μηχανισμού στήριξης, στον οποίο θα περιλαμβάνονται και οι διαδικασίες ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Σύμφωνα με έγγραφο που αποκάλυψε το BBC, το σχέδιο για την αναθεώρηση της Συνθήκης, στο οποίο φαίνεται να έχουν συμφωνήσει στο παρασκήνιο οι κυβερνήσεις, ύστερα από γερμανικές πιέσεις, είναι εξαιρετικά λιτό και περιλαμβάνει μόνο δύο φράσεις: «Τα κράτη μέλη που χρησιμοποιούν ως νόμισμα το ευρώ δύνανται να καθιερώσουν ένα μηχανισμό σταθερότητας για να προστατεύεται η σταθερότητα του συνόλου της Ευρωζώνης. Η παροχή οικονομικής ενίσχυσης από το νέο μηχανισμό θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους».
Αυτό σημαίνει, όπως θα εξηγηθεί πιθανότατα στο κοινό ανακοινωθέν των ηγετών, ότι δημιουργείται ένας μόνιμος μηχανισμός στήριξης, από το 2013 και μετά, ο οποίος θα παρέχει οικονομική ενίσχυση σε χώρες που αδυνατούν να δανεισθούν από τις αγορές, αλλά με την επιβολή προγραμμάτων αυστηρής λιτότητας. Επιπλέον, οι χώρες που λαμβάνουν βοήθεια θα περνούν από ελέγχους φερεγγυότητας πριν δοθεί η στήριξη και όσες κρίνεται ότι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους θα προχωρούν πρώτα σε αναδιάρθρωση, σε συμφωνία με τους πιστωτές τους, και μετά θα λαμβάνουν στήριξη.
Όμως, πληροφορίες του “S10” αναφέρουν, ότι η Γερμανία είναι έτοιμη να συμφωνήσει κατ’ αρχάς και στην αύξηση των κονδυλίων που έχει στη διάθεσή του σήμερα ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης (συνολικά 750 δις. ευρώ). Αυτό θα γίνει μέσω της εντολής που αναμένεται ότι θα δοθεί από τους ηγέτες την Παρασκευή στους υπουργούς Οικονομικών να συζητήσουν και άλλες ιδέες για την προαγωγή της σταθερότητας στην Ευρωζώνη. Το Βερολίνο βρίσκεται, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, υπό την πίεση των τραπεζιτών της Φραγκφούρτης, να δεχθεί άμεσα την αύξηση, ίσως και κατά 1 τρις. ευρώ, των διαθέσιμων κονδυλίων του προσωρινού μηχανισμού στήριξης, καθώς η ΕΚΤ διαμηνύει ότι δεν θα συνεχίσει να στηρίζει τις αγορές ομολόγων των περιφερειακών χωρών, αν και οι κυβερνήσεις δεν αναλάβουν τα βάρη που τους αναλογούν. Ο φόβος των τραπεζιτών είναι, ότι θα εκτεθούν σε μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα προς τις τράπεζες των ασθενέστερων οικονομιών και θα «φορτωθούν» ομόλογα μεγάλης αξίας, χωρίς να έχουν την εγγύηση ότι θα υπάρχει ένας μηχανισμός από τις κυβερνήσεις για να «σηκώσει τα βάρη», ώστε αυτά να μην καταλήξουν μόνιμα στον ισολογισμό της ΕΚΤ.Η αύξηση των κονδυλίων, ώστε να δοθεί ένα μήνυμα στις αγορές, ότι ακόμη και η Ισπανία είναι τεχνικά δυνατό να «διασωθεί», αλλά και για πεισθούν οι αγορές ότι θα υπάρχουν στην άκρη κονδύλια για να στηριχθούν και οι ασθενείς τράπεζες, αναμένεται ότι θα είναι ένα σημαντικό βήμα σε μια πορεία της Γερμανίας προς την αποδοχή μονιμότερων λύσεων για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη. Το επόμενο θα είναι να δεχθεί η Γερμανία να μπει στη συζήτηση για την έκδοση ευρωομολόγων, κάτι που δεν φαίνεται να αποκλείεται από τις γενικές διατυπώσεις του κειμένου που θα προστεθεί στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη (τα ευρωομολόγα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μέρος του μηχανισμού σταθεροποίησης, για τον οποίο μιλά το σχέδιο που βρίσκεται σε συζήτηση και αποκαλύφθηκε από το BBC). Το πρόβλημα για τις υπερχρεωμένες οικονομίες της περιφέρειας, όμως, είναι ότι η Γερμανία δεν πρόκειται να ανοίξει το βηματισμό της προς την κατεύθυνση συνολικότερων λύσεων, που δεν θα περιορίζονται σε υποδείξεις για δρακόντεια δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά θα περιλαμβάνουν και μέτρα έκφρασης αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης. Η Γερμανία θα εξακολουθήσει να σώζει το ευρώ μόνο την ύστατη ώρα και φροντίζοντας πάντα να ελαχιστοποιεί το δικό της οικονομικό κόστος. Αυτή η στρατηγική εγγυάται ότι οι χώρες που βρίσκονται σήμερα σε αδυναμία και πιέζονται διαρκώς από τις αγορές θα συνεχίσουν για αρκετά χρόνια να δέχονται την πιεση..........

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Η ΕΠΑ/ΕΘΕΑ ανακοινώνει το πρόγραμμα αγώνων του 2011

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΝΩΝ 2011

47ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΡΑΛΛΥ

1. 12,13 Μαρτίου ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ (Χ) ΑΟΛΑΠ

2&3 2,3 Απριλίου ΕΛΠΑ (Α-Α) ΕΛΠΑ

4. 21,22 Μαΐου ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ (Α) ΛΑΒόλου

5. 17,18 Σεπτεμβρίου ΔΕΘ (Α) ΑΟΘ

6. 22,23 Οκτωβρίου ΚΟΡΙΝΘΟΥ (Χ) ΑΛΑΚ

Το Πρωτάθλημα απονέμεται αν γίνουν και μετρήσουν 5 αγώνες.
Για την τελική κατάταξη κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει όλους τους αγώνες που συμμετείχε.Για να καταταγούν οι αγωνιζόμενοι στην τελική βαθμολογία, πρέπει να έχουν εκκινήσει σε τουλάχιστον 3 αγώνες.Το σύνολο των ειδικών διαδρομών πρέπει να είναι 90-100 χλμ. εκτός από το Ράλλυ ΕΛΠΑ που είναι σύμφωνα με τους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.Το Ράλλυ ΕΛΠΑ μετράει κάθε μέρα χωριστά.

ΚΥΠΕΛΛΟ ΧΩΜΑΤΙΝΩΝ ΡΑΛΛΥ

1. 12,13 Μαρτίου ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Ράλλυ ΑΟΛΑΠ

2. 9,10 Απριλίου Ράλλυ Σπριντ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΑΛΦΑΛ

3. 28,29 Μαΐου Ράλλυ Σπριντ ΠΑΛΜΑ

4. 10,11 Σεπτεμβρίου Ράλλυ Σπριντ ΛΑΜΙΑΣ ΑΛΑΛ

5 22,23 Οκτωβρίου Ράλλυ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΑΛΑΚ

6. 12,13 Νοεμβρίου Ράλλυ Σπριντ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΑΛΑΚαλαμάτας

Το Κύπελλο απονέμεται αν γίνουν και μετρήσουν 5 αγώνες.Για την τελική κατάταξη κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει 5 από τους 6 αγώνες.Για να καταταγούν οι αγωνιζόμενοι στην τελική βαθμολογία, πρέπει να έχουν εκκινήσει σε τουλάχιστον 3 αγώνες.Δεν υπάρχουν συντελεστές.Η ειδική διαδρομή των ράλλυ σπριντ θα πραγματοποιείται 3 φορές και θα προσμετρά το σύνολο των χρόνων και των ποινών και των 3 σκελών.Η ειδική διαδρομή των ράλλυ σπριντ θα είναι 10-15 χλμ.

ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΣΦΑΛΤΙΝΩΝ ΡΑΛΛΥ

1&2 2,3 Απριλίου ΕΛΠΑ ΕΛΠΑ

3. 30/4,1 Μαΐου ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΛΑΒεροίας

4. 21,22 Μαΐου ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΛΑΒόλου

5. 17,18 Σεπτεμβρίου ΔΕΘ ΑΟΘ

6. 8,9 Οκτωβρίου ΑΧΑΙΟΣ ΑΟΠ

7. 29,30 Οκτωβρίου ΚΡΗΤΗΣ ΑΟΚ

8. 19,20 Νοεμβρίου ΠΑΛΑΔΙΟ START LINE

Το Κύπελλο απονέμεται αν γίνουν και μετρήσουν 6 αγώνες.Για την τελική κατάταξη κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει 6 από τους 8 αγώνες.Για να καταταγούν οι αγωνιζόμενοι στην τελική βαθμολογία, πρέπει να έχουν εκκινήσει σε τουλάχιστον 4 αγώνες.Δεν υπάρχουν συντελεστές.Το σύνολο των ειδικών διαδρομών των αγώνων που δεν συμπεριλαμβάνονται και στο Πρωτάθλημα πρέπει να είναι 60-70 χλμ.Το Ράλλυ ΕΛΠΑ μετράει κάθε μέρα χωριστά.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΝΑΒΑΣΕΩΝ

1. 19,20 Μαρτίου ΣΧΙΝΟΣ ΠΑΛΜΑ

2. 16,17 Απριλίου ΑΧΛΑΔΟΚΑΜΠΟΣ ΑΛΤ

3. 14,15 Μαΐου ΚΥΜΗ START LINE

4. 4,5 Ιουνίου ΡΙΤΣΩΝΑ ο οργανωτής θα ανακοινωθεί

5. 2.3 Ιουλίου ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΑΟΘ

6. 27,28 Αυγούστου ΟΜΑΛΟΣ ΑΛΑΧ

7. 24,25 Σεπτεμβρίου ΠΟΡΤΑΡΙΑ ΛΑΒ

8. 15,16 Οκτωβρίου ΘΙΣΒΗ ή ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ ΑΛΦΑΛ

9. 12,13 Νοεμβρίου ΠΙΤΙΤΣΑ ΑΟΠ
Το Κύπελλο απονέμεται αν γίνουν και μετρήσουν 6 αγώνες.Για την τελική κατάταξη κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει 6 από τους 9 αγώνες.Για να καταταγεί στην τελική βαθμολογία, πρέπει να έχει εκκινήσει τουλάχιστον σε 4 αγώνες.

ΚΥΠΕΛΛΟ ΧΩΜΑΤΙΝΩΝ ΣΠΡΙΝΤ

1. 26,27 Μαρτίου ΣΠΑΡΤΗ ΛΑΣ

2. 9,10 Απριλίου ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΑΛΦΑΛ

3. 14,15 Μαΐου ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΑΛΕΖ

4. 3,4 Σεπτεμβρίου ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΑΛΑΚορίνθου

5. 1, 2 Οκτωβρίου ΠΥΡΓΟΣ ΑΟΛΑΠ

6. 12,13 Νοεμβρίου ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΑΛΑΚαλαμάτας

Το Κύπελλο μετράει αν γίνουν και μετρήσουν 5 αγώνες.Για την τελική κατάταξη κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει 5 από τους 6 αγώνες.Για να καταταγεί στην τελική βαθμολογία, πρέπει να έχει εκκινήσει τουλάχιστον σε 3 αγώνες.Η ειδική διαδρομή των αγώνων της της Λιβαδειάς και Καλαμάτας θα γίνεται 3 φορές και θα μετράνε και οι 3 χρόνοι.Η ειδική διαδρομή των σπριντ θα είναι 10-15 χλμ.

ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΣΦΑΛΤΙΝΩΝ ΣΠΡΙΝΤ

1. 5,6 Μαρτίου ΜΠΡΑΛΟΣ ΑΛΑΛ

2. 9,10 Απριλίου ΑΛΜΥΡΟΣ ΛΑΒ

3. 28,29 Μαΐου ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ ΛΑΜΑ

4. 25,26 Ιουνίου ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ ΑΛΑΚαρπενησίου

5. 10,11 Σεπτεμβρίου ΑΙΓΙΟ ΑΛΜΑιγίου

6. 5,6 Νοεμβρίου ΠΥΡΓΟΣ ΑΟΛΑΠ

Το Κύπελλο μετράει αν γίνουν και μετρήσουν 5 αγώνες.Για την τελική κατάταξη κάθε αγωνιζόμενος θα υπολογίζει 5 από τους 6 αγώνες.Για να καταταγεί στην τελική βαθμολογία, πρέπει να έχει εκκινήσει τουλάχιστον σε 3 αγώνες.Η ειδική διαδρομή των αγώνων Μπράλου και Αιγίου θα γίνεται 3 φορές και θα μετράνε και οι 3 χρόνοι.Η ειδική διαδρομή των σπριντ θα είναι 10-15 χλμ.
Οι υπόλοιπες προκηρύξεις θα ανακοινωθούν σύντομα










Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ "ΖΗΜΙΕΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ Εmporiki bank........

Η Emporiki Bank μπορεί να τονίζει σε κάθε ευκαιρία τη σχέση της με έναν από τους μεγαλύτερους τραπεζικούς ομίλους της Γαλλίας, την Credit Agricole, αλλά στα κεντρικά του ομίλου θα προτιμούσαν να ξεχάσουν αυτή την εξαγορά, καθώς χθες ανακοινώθηκε επίσημα, ότι η γαλλική τράπεζα «παγώνει» μέχρι νεοτέρας τα σχέδιά της για εξαγορές, λόγω των μεγάλων ζημιών, που εμφανίσθηκαν ήδη ή αναμένονται, από την Emporiki! Ο διευθύνων σύμβουλος της Credit Agricole, Ζαν Πολ Σιφλέ, εξέπληξε χθες τις αγορές, ανακοινώνοντας ότι αναστέλλονται τα σχέδια του ομίλου για εξαγορές, μέχρι να περάσει σε κερδοφορία η Emporiki. Η μόνη περίπτωση να κινηθεί η C.A. για εξαγορές πριν περάσει η Emporiki στα κέρδη, όπως διευκρίνισε ο Σιφλέ, είναι αν γίνει στόχος εξαγοράς από ανταγωνιστή η Societe Generale. Σε αυτή την περίπτωση, «δεν θα μείνουμε αδρανείς», τόνισε ο Γάλλος τραπεζίτης.Η C.A. αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις αυτή την περίοδο, καθώς στις αγορές φοβούνται ότι δεν διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια για να αντιμετωπίσει το νέο, αυστηρότερο πλαίσιο της Συνθήκης της Βασιλείας (Βασιλεία ΙΙΙ). Φέτος η μετοχή της έχει δεχθεί πιέσεις, υποχωρώντας κατά 14%. Πρόσφατα ανακοίνωσε την απομάκρυνση βασικών στελεχών του ομίλου, μεταξύ των οποίων οι επικεφαλής των τομέων επενδυτικής και λιανικής τραπεζικής και αναμένεται να στραφεί σε πιο παραδοσιακές μορφές τραπεζικής, γι να περιορίσει τους κινδύνους.
Η δήλωση του Σιφλέ για «πάγωμα» των εξαγορών μέχρι να περάσει στα κέρδη η Emporiki αντανακλά, πάντως, την αποφασιστικότητα των Γάλλων να μείνουν στην Ελλάδα και να δώσουν τη μάχη με τις τεράστιες ζημιές που αντιμετωπίζουν. Άλλωστε, όπως τονίζουν τραπεζικά στελέχη στην Αθήνα, δεν έχουν πολλές επιλογές: οποιαδήποτε συμφωνία επεδίωκαν σήμερα ή στο ορατό μέλλον για να «ξεφορτωθούν» την Emporiki θα γινόταν με δυσμενέστατους όρους και θα κατέληγε στο οριστικό «κλείδωμα» μεγάλων ζημιών από την «ελληνική περιπέτεια». Αντίθετα, αν μείνουν στην ελληνική αγορά διατηρούν μια ελπίδα ανάκτησης των τεράστιων κεφαλαίων που έχουν χάσει.
Πολλοί θα πίστευαν ότι η Emporiki είναι πολύ μικρή για να επηρεάσει σοβαρά τα οικονομικά μεγέθη ενός τεράστιου ευρωπαϊκού τραπεζικού ομίλου, αλλά φέτος αποδείχθηκε ότι οι ζημιές από την Ελλάδα είναι αρκετές για να «τραυματίσουν» σοβαρά τις οικονομικές καταστάσεις της C.A. και μάλιστα σε μια περίοδο αμφισβήτησης της κεφαλαιακής της επάρκειας, ενόψει της Βασιλείας ΙΙΙ.
Όπως έχει τονίσει το «B», σε δημοσίευμα για τα αποτελέσματα 6μήνου της C.A., η Emporiki «κατάφερε» να δεκαπλασιάσει τις ζημιές α’ εξαμήνου 2010 στον τομέα διεθνών δραστηριοτήτων του γαλλικού ομίλου! Η C.A. υποχρεώθηκε σε γενναίες διαγραφές υπεραξίας (goodwill), λόγω της απαξίωσης της συμμετοχής της στην Εμπορική. Για το πρώτο εξάμηνο του 2010, η διαγραφή υπεραξίας έφθασε τα 418 εκατ. ευρώ, ενώ τον περασμένο χρόνο η αντίστοιχη επιβάρυνση των αποτελεσμάτων είχε ανέλθει σε 485 εκατ. ευρώ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο κρίσης στην ελληνική οικονομία και συνεχούς ζημιογόνου λειτουργίας της Εμπορικής εδώ και χρόνια, η επιβάρυνση της κατάστασης αποτελεσμάτων του γαλλικού ομίλου ξεπέρασε τα 900 εκατ. ευρώ.
Οι Γάλλοι έχουν δαπανήσει τεράστια κεφάλαια με αρνητικά αποτελέσματα ως τώρα στην Ελλάδα. Για το 72% της Εμπορικής πλήρωσαν το αστρονομικό με τα σημερινά δεδομένα τίμημα των 3,3 δις. ευρώ, ενώ αργότερα επιβαρύνθηκαν περισσότερο, για να ανεβάσουν το ποσοστό τους στο 92%. Από το 2006 που απέκτησαν τον έλεγχο της Εμπορικής μετρούν συνεχώς ζημιές, με την κατάσταση να επιδεινώνεται σοβαρά μετά το ξέσπασμα της μεγάλης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Έτσι, οι Γάλλοι μεταθέτουν συνεχώς από χρόνο σε χρόνο το στόχο της επίτευξης κερδών από την Εμπορική. Η τελευταία τους πρόβλεψη, για κερδοφόρο λειτουργία από το 2011 ανατράπηκε και η επίτευξη του στόχου μετατέθηκε το 2012, αν και εκτιμάται ότι και αυτή η πρόβλεψη πιθανόν να αποδειχθεί υπεραισιόδοξη. Από τις αρχές του 2008 μέχρι το τέλος του α’ εξαμήνου 2010, δηλαδή στην περίοδο των σοβαρών δυσκολιών για την ελληνική οικονομία, οι προβλέψεις και οι διαγραφές προβληματικών δανείων της Εμπορικής έχουν κοστίσει στους Γάλλους 1,4 δις. ευρώ. Μετά τις τελευταίες διαγραφές υπεραξίας, οι διεθνείς δραστηριότητες λιανικής τραπεζικής της Credit Agricole εμφάνισαν ζημιές 740 εκατ. ευρώ, υπερδεκαπλάσιες από τις ζημιές 72 εκατ. ευρώ της αντίστοιχης περσινής περιόδου.Στο 9μηνο του 2010, τα αποτελέσματα της Emporiki ήταν αποκαρδιωτικά, καθώς οι προβλέψεις απομείωσης ξεπέρασαν τα 830 εκατ. ευρώ. Ως ποσοστό του συνολικού χαρτοφυλακίου δανείων πλησιάζουν το 4%, που είναι μακράν το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ ελληνικών τραπεζών, με μόνη εξαίρεση την επίσης… γαλλοκρατούμενη Geniki (7,88%!). Τα καθυστερούμενα δάνεια ως ποσοστό του συνόλου επίσης καταρρίπτουν θλιβερό ρεκόρ, καθώς φθάνουν το 10,8%, ξεπερνώντας ακόμη και το ποσοστό καθυστερήσεων στο χαρτοφυλάκιο της ΑΤΕ (10,6%)!
Η μείωση του βασικού δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας της Emporiki, με αυτά τα δεδομένα, είναι ιλιγγιώδης και παραπέμπει σε νέες αυξήσεις κεφαλαίου στο μέλλον, με το «λογαριασμό» να στέλνεται στο Παρίσι: η τράπεζα έκλεισε το 2009 με το Tier1 στο 11,8%, αλλά στο εξάμηνο υποχώρησε στο 8% και στο 9μηνο στο 6,6%!Παρότι οι καταθέτες θα έπρεπε να δείχνουν εμπιστοσύνη σε μια από τις ελάχιστες τράπεζες της Ελλάδας που καλύπτονται από… ευρωπαϊκή εγγύηση, οι καταθέσεις στην Emporiki μειώθηκαν από 15,49 σε 12,8 δις. ευρώ, μεταξύ τέλους του 2009 και τέλους 9μήνου του 2010. Η Emporiki έχει σήμερα τη χειρότερη σχέση καταθέσεων/δανείων στην Ελλάδα, καθώς διαμορφώνεται κάτω από το 0,6, και ουσιαστικά βασίζεται σε ροές ρευστότητας από την Γαλλία.

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

ΞΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ...........

Σε πεδίο μάχης μετατράπηκε το κέντρο της Αθήνας κατά τη διάρκεια της μεγάλης διαδήλωσης εναντία στην κυβερνητική πολιτική και στη βίαιη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.

Τα εκτεταμένα επεισόδια, που σημειώθηκαν λίγο πριν από τις 14:00 στην πλατεία Συντάγματος έξω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια και επεκτάθηκαν στην Πανεπιστημίου μπροστά από το Καποδιστριακό οίκημα, επανέφεραν μνήμες από τα Δεκεμβριανά του 2008.
Χιλιάδες διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για τις κυβερνητικές ενέργειες, να αλλάξει εν μια νυκτί ο εδώ και χρόνια δομημένος εργασιακός χάρτης, συγκρούστηκαν με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, μετατρέποντας το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο μάχης.Οι διαδηλωτές πετούσαν μολότοφ εναντίον των αστυνομικών και εκείνοι απαντούσαν με εκτεταμένη χρήση χημικών και δακρυγόνων. Μπροστά από το ξενοδοχείο King George καήκαν αυτοκίνητα, ενώ άναψαν φωτιές σε σκουπίδια και κάδους απορριμμάτων. Επίθεση με βόμβες μολότοφ εξαπέλυσαν κουκουλοφόροι που παρεισέφρησαν στην πορεία της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στο Υπουργείο Οικονομικών. Από τις μολότοφ ξέσπασε μικρή πυρκαγιά στην είσοδο του κτηρίου που κατασβέστηκε άμεσα. Σημαντικές ζημιές προκλήθηκαν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Τα επεισόδια χαρακτηρίστηκαν από ιδιαίτερη ένταση και αγριότητα, ενώ οι εστίες των συγκρούσεων ήταν σε όλο το μήκος της πλατείας Συντάγματος και από τις δύο πλευρές.
Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις στις οποίες οι δυνάμεις της Αστυνομίας έχασαν τον έλεγχο και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, προκειμένου να αποφύγουν τις επιθέσεις, κυρίως με δεκάδες βόμβες μολότοφ των διαδηλωτών. Χαρακτηριστικό είναι ότι αναγκάστηκαν να επέμβουν δεκάδες μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. ακριβώς πάνω στην πλατεία Συντάγματος, για να αναγκάσουν τους διαδηλωτές να αποχωρήσουν.
Η κατάσταση ομαλοποιήθηκε, όταν ο κύριος όγκος των διαδηλωτών έφυγε προς την Πανεπιστημίου και τα Προπύλαια.
Επεισόδια στα Προπύλαια
Μισοί από τους διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, ενώ οι υπόλοιποι προς τα Προπύλαια. Επεισόδια σημειώθηκαν στην οδό Σίνα, δίπλα στην Αγροτική Τράπεζα, όπου διαδηλωτές πέταξαν πέτρες και μολότοφ στους αστυνομικούς, οι οποίοι απάντησαν και πάλι με τη γνωστή μέθοδο της χρήσης δακρυγόνων. Οι αστυνομικές δυνάμεις, για να απωθήσουν τους διαδηλωτές, ενισχύονταν συνεχώς και στην οδό Σίνα οι δυνάμεις των ΜΑΤ προσπάθησαν να κυκλώσουν και να απωθήσουν τους διαδηλωτές.Καθ’ όλη τη διάρκεια των επεισοδίων και της διαδήλωσης, οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο κέντρο της Αθήνας ήταν πραγματικά πολυάριθμες. Πολλοί μιλούν για τη μεγαλύτερη αστυνομική δύναμη που έχει παρευρεθεί κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων τα τελευταία χρόνια.Η χρήση των χημικών που έκαναν οι δυνάμεις των ΜΑΤ ήταν τόσο εκτεταμένη με αποτέλεσμα να μην υπάρξει ούτε ένας διαδηλωτής που να μην αντιμετωπίσει αναπνευστικό πρόβλημα. Νεαροί που συμμετείχαν στην πορεία της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., στο κέντρο της Αθήνας, και απωθήθηκαν από τους αστυνομικούς, οχυρώθηκαν στο Πολυτεχνείο.
Οι νεαροί εκσφενδόνιζαν πέτρες και αντικείμενα προς τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που έχουν περικυκλώσει το κτήριο.
Ένταση δημιουργήθηκε στην οδό Πανεπιστημίου, όταν ο πρώην υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Χατζηδάκης, προπηλακίστηκε από διαδηλωτές, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η πορεία που διοργανώνουν Γ.Σ.Ε.Ε. και Α.Δ.Ε.Δ.Υ..Σύμφωνα με πληροφορίες, οι διαδηλωτές επιτέθηκαν στον πρώην υπουργό με ομπρέλες.Χρειάστηκε να τον φυγαδεύσει μια διμοιρία αστυνομικών, για να τον γλυτώσει από το πλήθος.
Νέκρωσε η χώρα από την απεργία
Το απεργιακό τσουνάμι που σαρώνει τη χώρα, ως απάντηση στις κινήσεις της κυβέρνησης και της τρόικας, που με πρόσχημα την οικονομική κρίση αλλάζουν το εδώ και χρόνια δομημένο εργασιακό καθεστώς τόσο στον δημόσιο όσο κυρίως στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα, ξέσπασε στο κέντρο της Αθήνας. Η πλειονότητα των εργαζομένων στον στενό αλλά και ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά και μερίδα των εργαζομένων στον ιδιωτικό προχώρησαν στην 24ωρη απεργία που κήρυξαν από κοινού η Γ.Σ.Ε.Ε. και η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αντιδρώντας στο πολυνομοσχέδιο «σκούπα» για τις Δ.Ε.Κ.Ο. και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.Ένα πολυνομοσχέδιο που πέρασε από τη Βουλή των Ελλήνων και σαρώνει τον εργασιακό χάρτη της χώρας μετά από δεκαετίες. Η κεντρική απεργιακή συγκέντρωση των Γ.Σ.Ε.Ε. και Α.Δ.Ε.Δ.Υ. έγινε στο Πεδίον του Άρεως και ακολούθησε πορεία προς τη Βουλή.
Ταυτόχρονα, το ΠΑΜΕ προγραμμάτισε και πραγματοποίησε διαφορετική συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ως είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις, στην Ομόνοια.
(Πηγη: http://www.zougla.gr/)

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Όλα σε μια ζαριά για… επιμήκυνση τώρα! .

Τι κρύβει ο «κεραυνοβόλος πόλεμος» με καταιγιστικά μέτρα: καθυστέρηση στη συμφωνία για τα 110 δις. «παίζει» η Γερμανία, απειλώντας να θέσει τη χώρα σε τροχιά χρεοκοπίας – «Κλείδωμα» συμφωνίας την Παρασκευή επιδιώκει ο Πρωθυπουργός και απειλεί έμμεσα να μπλοκάρει την αναθεώρηση της Συνθήκης με δημοψήφισμα Κορύφωση του ελληνικού δράματος την επόμενη εβδομάδα «υπόσχονται» οι γερμανικές μεθοδεύσεις για μπλοκάρισμα της συμφωνίας επιμήκυνσης του δανείου των 110 δις. ευρώ μέχρι το τέλος Μαρτίου, που απειλούν να οδηγήσουν οριστικά τη χώρα σε τροχιά ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Η κυβέρνηση απαντά με «κεραυνοβόλο πόλεμο» στο εσωτερικό, για την προώθηση μέσα σε τρεις ημέρες όλων των επώδυνων μέτρων του 2011, ώστε να ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση του Πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής, ενώ ο Γ. Παπανδρέου άφησε χθες να εννοηθεί ότι θα παίξει όλα τα χαρτιά του στις 17 του μήνα, προειδοποιώντας ακόμη και με μπλοκάρισμα της νέας αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης με δημοψήφισμα.Ο ακήρυκτος πόλεμος ισχυρού Βορρά και αδύναμου Νότου στην Ευρωζώνη περνά σε κρίσιμο στάδιο τις επόμενες ημέρες, με τις δύο πλευρές να ετοιμάζονται για την κρίσιμη διαπραγμάτευση της επόμενης Παρασκευής, που θα κρίνει την τύχη των περιφερειακών οικονομιών, παρατάσσοντας όλα τα όπλα τους:
n Μέρκελ και Σαρκοζί χάραξαν χθες κοινή γαλλογερμανική γραμμή στη Σύνοδο Κορυφής: μετά τη συνάντησή τους, ξεκαθάρισαν ότι αρνούνται κάθε συζήτηση επί των ιδεών που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την έξοδο των περιφερειακών οικονομιών από την κρίση. Το γαλλογερμανικό διπλό «όχι» σε αύξηση των χρηματοδοτήσεων στον προσωρινό μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης, αλλά και στην έκδοση ευρωομολόγων σηματοδοτεί την αποφασιστικότητα Βερολίνου και Παρισιού να εκβιάσουν την Παρασκευή συμφωνία για μόνιμο μηχανισμό στήριξης μετά το 2013 και ελεγχόμενες χρεοκοπίες με τους δικούς τους όρους. Σύμφωνα με πληροφορίες, για την Ελλάδα το Βερολίνο διαμηνύει στο παρασκήνιο ότι δεν πρόκειται να δεχθεί να «κλειδώσει» η συμφωνία για επιμήκυνση του διεθνούς δανείου των 110 δις. ευρώ με ευνοϊκούς όρους την Παρασκευή, αλλά θα επιμείνει στην ανάγκη να αρχίσει η συζήτηση μετά το τέλος Μαρτίου, αφού θα έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, για την εκταμίευση της τέταρτης δόσης του δανείου.
n Η τακτική Γερμανών και Γάλλων δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για την Αθήνα. Όπως τονίζουν κυβερνητικά στελέχη, στη Σύνοδο Κορυφής η χώρα έχει σχετικά ισχυρή διαπραγματευτική θέση, καθώς χρειάζεται ομοφωνία για την έγκριση της έναρξης διαδικασίας αναθεώρησης της Συνθήκης της Λισαβόνας. Επιπλέον, αν η συμφωνία για την επιμήκυνση «κλειδώσει» τώρα, δεν θα βρεθεί η κυβέρνηση στη δυσάρεστη θέση να τη διαπραγματευθεί αφού θα έχει διαμορφωθεί η νέα αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, δηλαδή μετά το τέλος Μαρτίου. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος να προτείνει η Γερμανία η επιμήκυνση να γίνει μόνο για 60 δις. ευρώ, ενώ για το ποσό των τεσσάρων πρώτων δόσεων θα πρέπει η Ελλάδα να λάβει νέο δάνειο αναχρηματοδότησης από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης, υπογράφοντας και νέο μνημόνιο. Μάλιστα, το δάνειο αυτό, επειδή θα διαρκέσει μετά το 2013, θα πρέπει να μεταβιβασθεί στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης, ο οποίος θα ενσωματώνει τη διαδικασία ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Δηλαδή, υπάρχει ορατός κίνδυνος, αντί η συζήτηση που άνοιξε για την επιμήκυνση να ωφελήσει την Ελλάδα, να οδηγήσει τελικά στο πρόωρο «κλείδωμα» της ελεγχόμενης χρεοκοπίας με όρους υπαγορευμένους από την Γερμανία.
n Ο Πρωθυπουργός, σε δηλώσεις του χθες στη Βουλή, που αντανακλούν την κρισιμότητα των περιστάσεων έφθασε στο σημείο να προειδοποιήσει εμμέσως πλην σαφώς τη γερμανική κυβέρνηση, ότι δεν θα διστάσει, αν η διαπραγμάτευση της Παρασκευής εξελιχθεί δυσμενώς για τις ελληνικές θέσεις, να μπλοκάρει τις αποφάσεις για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας, προωθώντας την έγκρισή τους όχι από την Βουλή, αλλά με δημοψήφισμα που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταλήξει σε αρνητικό αποτέλεσμα. «Το είπα στην Μέρκελ και τους άλλους πως εάν η διάσταση (σ.σ.: απόψεων) είναι τέτοια, θα πάω σε δημοψήφισμα. Να δούμε πως θα είναι αυτή διαπραγμάτευση και θα το αντιμετωπίσουμε», τόνισε ο Πρωθυπουργός, ενώ ανακοίνωσε ότι την προσεχή εβδομάδα θα καλέσει σε συναντήσεις τους πολιτικούς αρχηγούς εν όψει της συνόδου κορυφής.
Τι κρύβουν τα καταιγιστικά μέτρα
Στη διαπραγμάτευση της Παρασκευής, όλα δείχνουν ότι η γερμανική κυβέρνηση θα αξιοποιήσει τα συμπεράσματα της κοινής έκθεσης Κομισιόν-ΕΚΤ που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, όπου τονίζεται ότι η Ελλάδα δεν πέτυχε τους δημοσιονομικούς στόχους του 2010 και θα μπορέσει να μείνει συνεπείς στους στόχους για το 2011 μόνο αν λάβει πρόσθετα μέτρα. Η Γερμανία θα επικαλεσθεί αυτή τη διαπίστωση, που θέτει υπό αίρεση την πορεία εφαρμογής του μνημονίου, αφήνοντας «παράθυρο» για διακοπή των χρηματοδοτήσεων και πτώχευση της χώρας, για να τονίσει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διεκδικεί τώρα επιμήκυνση του δανείου, όταν ήδη δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της.Σε μια προσπάθεια να άρει αυτές τις επιφυλάξεις, ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να ενσωματώσει σε ένα πολυνομοσχέδιο που θα εγκριθεί την Τρίτη από την Βουλή και θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου όλα τα μέτρα που απειλούν να φέρουν την κυβέρνηση σε ανοικτό πόλεμο με συνδικάτα και κόμματα της αντιπολίτευσης, ώστε να μπορεί να δηλώσει στους ομολόγους του στη Σύνοδο Κορυφής, ότι η Ελλάδα εκπληρώνει τις δεσμεύσεις της και έχει ήδη νομοθετήσει τα πρόσθετα μέτρα που χρειάζονταν.Το νομοσχέδιο-σκούπα που συζητήθηκε χθες στην πολύωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ενσωματώνει όλες τις βασικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης έναντι της τρόικας:
n Εισαγωγή στο Εργατικό Δίκαιο νέας μορφή συλλογικής σύμβασης εργασίας ("Ειδική Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας" ), που υπερισχύει των κλαδικών και οδηγεί σε δραματική συμπίεση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, με μόνο όριο το βασικό μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης.
n Θέσπιση πλαφόν τεσσάρων χιλιάδων ευρώ ως μεικτές μηνιαίες αποδοχές για τους υπάλληλους των ΔΕΚΟ, μείωση των αποδοχών 10% για τις μεικτές αποδοχές που ξεπερνούν τα 1800 ευρώ και ανώτατο όριο επιδομάτων και υπερωριών 10% επί των συνολικών αποδοχών των εργαζομένων.
n Ολόκληρο το βαρύ «πακέτο» των φορολογικών μέτρων του νέου προϋπολογισμού, «διανθισμένο» από επουσιώδεις παρεμβάσεις τόνωσης επί μέρους κλάδων της οικονομίας, όπως η παροχή κίνητρων για την αντικατάσταση οχημάτων παλαιάς τεχνολογίας, με έκπτωση των τελών κυκλοφορίας και αναπροσαρμογή του φόρου πολυτελείας –βέβαια, εκεί που οδηγούνται οι μισθοί και η ανεργία το 2011 είναι πολύ αμφίβολο πόσοι θα έχουν ως βασική προτεραιότητα την αγορά νέου Ι.Χ.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

ΜΕΣΑ ΣΕ 22 ΗΜΕΡΕΣ "ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ" ΣΤΟ 2011....ΤΙ ΑΡΑΓΕ ΜΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΕΙ?

Έντονη είναι η ανησυχία στους κόλπους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ότι το 2011, δηλαδή πολύ πριν η χώρα «δοκιμαστεί» στις αγορές, ή απολαύσει τα ευεργετήματα της επιμήκυνσης του δανείου των 110 δις. ευρώ, η Ελλάδα θα διολισθήσει σε βαριά ύφεση και κοινωνική αναταραχή, που θα παραπέμπει ευθέως στις τραγικές εξελίξεις του 2001 στην Αργεντινή. Στο ΔΝΤ εκτιμούν ανεπίσημα, ότι το 2011 η ύφεση θα ξεπεράσει αρκετά ακόμη και τις αναθεωρημένες προς το χειρότερο τελευταίες προβλέψεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, καθώς τόσο οι επενδύσεις, όσο και η εξωτερική ζήτηση, από όπου προσδοκά το Ταμείο να βρει στήριξη η οικονομία στην πτώση της, είναι πολύ πιθανό να απογοητεύσουν. Αν το ποσοστό συρρίκνωσης, ύστερα από δύο χρόνια ύφεσης, κινηθεί προς το 4%, έναντι του 3% που περιμένει η κυβέρνηση, η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων θα καταστεί αδύνατη, η ανοχή της κοινωνίας στο τριετές οικονομικό πρόγραμμα θα «εξατμισθεί» και η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με αναταραχή, φοβούνται στο ΔΝΤ.Οι φόβοι αυτοί «στοιχειώνουν» και τις αγορές, όπου χθες το κόστος ασφάλισης ελληνικών ομολόγων έναντι του κινδύνου στάσης πληρωμών με CDS εκτινάχθηκε στις 917 μονάδες βάσης, την ώρα που το αντίστοιχο ασφάλιστρο για τα χρεόγραφα της Αργεντινής διαμορφωνόταν στις 640 μονάδες. Με απόδοση 11,69%, τα δεκαετή ομόλογα της Ελλάδας, όπως επισημαίνεται σε ανάλυση του “Bloomberg”, αφήνουν πίσω τους κατά 4% το κόστος δανεισμού της… Τζαμάικα, που βρίσκεται τεχνικά σε πτώχευση από τον Ιανουάριο, καθώς προχώρησε σε αναδιάρθρωση του χρέους της σε τοπικό νόμισμα!
Ο Αμερικανός διαχειριστής κεφαλαίων Τζόναθαν Μπάιντερ, που έγινε διάσημος στους επενδυτικούς κύκλους όταν προέβλεψε τη χρεοκοπία της Αργεντινής και πρόλαβε έγκαιρα να πουλήσει τα ομόλογα που κατείχαν πελάτες του, δηλώνει στο “Bloomberg” ότι περιμένει τουλάχιστον μία αναδιάρθρωση χρέους στην Ευρωζώνη το 2011, «φωτογραφίζοντας» την Ελλάδα, ενώ αποκαλύπτει ότι αγοράζει μανιωδώς CDS ομολόγων της περιφέρειας της Ευρωζώνης, προσβλέποντας σε μεγάλα κέρδη από κάποια αναδιάρθρωση χρέους.Ο Ντομίνγκο Καβάλο, ο υπουργός Οικονομικών που παραιτήθηκε, αφού ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2001 την πτώχευση της Αργεντινής, δήλωσε χθες ότι το ΔΝΤ και η Ε.Ε. πρέπει άμεσα να προχωρήσουν στην αγορά όλου του χρέους της Ελλάδας και της Ιρλανδίας στις τρέχουσες τιμές αγοράς, για να προχωρήσει μια «ήπια» αναδιάρθρωση χρέους.
Σε αντίθετη περίπτωση, προειδοποίησε, το ευρώ δεν θα διαλυθεί, αλλά οι κάτοχοι κρατικών ομολόγων και οι δανειστές των τραπεζών των ασθενέστερων οικονομιών θα υποστούν «κούρεμα». «Αν δεν κάνουν κάτι επιπρόσθετο με πιο μεγάλη ταχύτητα, η κρίση θα κλονίσει τις κυβερνήσεις των χωρών της περιφέρειας, γιατί οι λαοί δεν θα μπορούν να αντέξουν τον αποπληθωρισμό και την ύφεση που συνοδεύει τη δημοσιονομική προσαρμογή», τόνισε ο Καβάλο, ένας πολιτικός που αν μη τι άλλο γνωρίζει από πρώτο χέρι την ατυχή κατάληξη ενός από τα σημαντικότερα προγράμματα σταθεροποίησης που εφάρμοσε το ΔΝΤ, με τραγική κατάληξη, στην ιστορία του.
Η αγωνία του Ντομινίκ
Μια αποκωδικοποίηση των δηλώσεων του επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, στη χθεσινή του επίσκεψη-αστραπή στην Ελλάδα, δείχνει καθαρά τη… σύγχυση που έχει προκαλέσει στους κύκλους του Ταμείου το ενδεχόμενο αποτυχίας του ελληνικού προγράμματος, που αποτελεί πιλότο για τις πρωτοφανείς ιστορικά παρεμβάσεις του Ταμείου στην Ευρωζώνη. Ο Γάλλος πολιτικός έχει ένα λόγο παραπάνω να ανησυχεί, καθώς αν η Ελλάδα «σκάσει» στα χέρια του το 2011, «βυθίζεται» αμέσως και η πολλά υποσχόμενη υποψηφιότητά του για τις επόμενες προεδρικές εκλογές στην Γαλλία.
«Το πρόβλημα είναι ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Στρος Καν, υπογραμμίζοντας με τον τρόπο αυτό την ανάγκη να βγει η χώρα από την ύφεση, για να αποφύγει την επισημοποίηση της χρεοκοπίας. Ο «αναπτυξιακός» κ. Στρος Καν ξεχνά, βέβαια, ότι με τις παραινέσεις του ΔΝΤ η Ελλάδα εφαρμόζει το σκληρότερο πρόγραμμα λιτότητας που έχει τεθεί σε εφαρμογή σε χώρα του ΟΟΣΑ εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, με συνέπεια, βέβαια, η θεραπεία-σοκ να αφήνει πίσω της «καμένη γη» στην πραγματική οικονομία και να εντείνει το πρόβλημα υπερχρέωσης της χώρας.Σε μια ιδιαίτερα εύστοχη ανάλυσή του, πριν από μερικούς μήνες, ο Λουίτζι Σπεράντσα, οικονομολόγος της BNP Paribas διαπίστωνε, ότι το ελληνικό πρόγραμμα σταθεροποίησης είναι με διαφορά το σκληρότερο από τα 22 προγράμματα λιτότητας που έχουν εφαρμοσθεί από δυτικές κυβερνήσεις από το 1978. Ακόμη και στη Σουηδία και την Δανία, όπου εφαρμόσθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 τα δύο πιο φιλόδοξα προγράμματα σταθεροποίησης όλων των εποχών, η μείωση των ελλειμμάτων σε μια τριετία ήταν 7,8% και 8,7% αντίστοιχα. Στην Ελλάδα, έχει προγραμματισθεί μείωση κατά σχεδόν 12,5% του ΑΕΠ!Βλέποντας αυτές τις δυσκολίες, ο Στρος Καν θέλησε να εμφανίσει χθες το «αναπτυξιακό» του πρόσωπο, χωρίς να παρουσιάζει όμως ιδιαίτερα πειστικά επιχειρήματα για το πώς ακριβώς θα δημιουργηθεί ανάπτυξη, σε μια οικονομία που έχει τοποθετηθεί σε κλίνη του Προκρούστη, για να πετύχει ένα…. παγκόσμιο ρεκόρ μείωσης ελλείμματος.
Μιλώντας στους βουλευτές της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, όπου η πρόεδρος Β. Παπανδρέου εύστοχα του επισήμανε ότι το πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Ελλάδα δεν βγαίνει, ο Στρος Καν δεν έκρυψε την ανησυχία του για τις δημοσιονομικές εξελίξεις, παρότι ανέφερε ότι σε γενικές γραμμές ως τώρα οι στόχοι επιτυγχάνονται. «Για το 2011 εξακολουθεί να είναι δύσκολη η επίτευξη των στόχων και αυτό σχετίζεται με το γεγονός, ότι οι δαπάνες συνεχίζονται, σε ένα καθεστώς περιορισμένων ελέγχων, επειδή το σύστημα είναι έτσι δομημένο, ώστε να περιορίζει τη δυνατότητα ελέγχου», τόνισε ο Στρος Καν.
Αυτή η δήλωση έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Πέρα από μια προτροπή δημοσιονομικής εξυγίανσης, όπως φαίνεται εκ πρώτης όψεως, είναι και μια πρώτης τάξεως υπεκφυγή, σε περίπτωση που αποτύχει το πρόγραμμα του ΔΝΤ στην Ελλάδα: «δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι Έλληνες, που δεν κατάφεραν να περιορίσουν τις σπατάλες τους», θα μπορούσε να είναι μερικούς μήνες αργότερα η βασική γραμμή «απολογίας» του επικεφαλής του ΔΝΤ, αν «στραβώσει» η εφαρμογή του προγράμματος.Ο Γάλλος πολιτικός ξένισε αρκετούς με τις έντονα πολιτικές παρεμβάσεις του στα ελληνικά πράγματα, τις προτροπές του να υποστηριχθεί η κυβέρνηση από όλο το πολιτικό σύστημα και τις σχεδόν απροκάλυπτες λοιδορίες που επιφύλαξε στην αξιωματική αντιπολίτευση, επειδή εξακολουθεί να «αντιπολιτεύεται» το μνημόνιο. Αυτές οι παρεμβάσεις υποστήριξης της κυβέρνησης, που βέβαια έχουν μεγάλες πιθανότητες να προκαλέσουν τα ακριβώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα στην ελληνική κοινή γνώμη, προδίδουν την αγωνία του Ταμείου, για τον κίνδυνο να επαληθευθούν οι προφητείες του πρώην υπουργού Οικονομικών της Αργεντινής, περί αναταραχής που θα προκαλέσουν τα μέτρα λιτότητας.
Στους κυβερνητικούς κύκλους της Αθήνας, πάντως, τα καλά λόγια του επικεφαλής του ΔΝΤ δεν ήταν αρκετά για να μετριάσουν την ανησυχία, ενόψει της επικείμενης αστραπιαίας επίθεσης στις ΔΕΚΟ, με νομοσχέδιο που θα «τσεκουρώσει» οριζόντια τις αμοιβές, με συγκεκριμένα πλαφόν για μισθούς και πρόσθετες αποδοχές και στις 52 δημόσιες επιχειρήσεις, που περιλαμβάνονται πλέον στον προϋπολογισμό. Το υπουργείο Οικονομικών επιχειρεί με αυτό τον τρόπο να κλείσει πολύ γρήγορα το πιο δύσκολο μέτωπο του 2011, ώστε να έχει πιθανότητες εφαρμογής του «καυτού» προϋπολογισμού τους επόμενους μήνες.
Όμως, πολλά κυβερνητικά στελέχη φοβούνται, ότι αυτή η σύγκρουση με τα συνδικάτα που αποτελούν την «ψυχή του ΠΑΣΟΚ» θα εξασθενίσει σοβαρά την υποστήριξη στην ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, ενώ η επικείμενη συμπίεση των αμοιβών στο σύνολο του ιδιωτικού τομέα, με το νόμο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, ίσως αποδειχθεί ότι θα αποτελέσει τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της δυσφορίας…

Επιστολή Σ.Ο.Α.Α. 9/12/2010 12:18 μμ

Επιστολή Σ.Ο.Α.Α. 9/12/2010 12:18 μμ



Αυτή η επιστολή στάλθηκε έγκαιρα στην εκπομπή “Auto Sprint Live” (με email) ώστε να αναγνωστεί ,επειδή όμως αυτό δεν έγινε, δημοσιεύοντας την, την παραδίδουμε στην κρίση σας:
8/12/2010 15.47
Κύριοι,
Έπειτα από πρόσκλησή να παρευρεθούμε στην επαναληπτική εκπομπή σας “Auto Sprint Live” με θέμα το Ράλι Παλλάδιο 2010 είμαστε σε θέση να σας ανακοινώσουμε ότι κατά πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του συνδέσμου δεν δεχόμαστε να στείλουμε εκπρόσωπό μας, ούτε στη συγκεκριμένη αλλά ούτε και σε επόμενες εκπομπές σας. Με αυτήν μας την στάση δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην «κίτρινη» ποιότητα των τελευταίων εκπομπών σας και ιδιαίτερα της τελευταίας όπου και προσπαθήσατε να κατευθύνετε τους καλεσμένους σας στο σημείο της συζήτησης που σας βόλευε, προσπαθώντας να διερευνήσετε και να διαλαλήσετε την αλήθεια.
Θα θέλαμε να σας θυμίσουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της εκπομπής που συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς και στα προηγούμενα δύο Δ.Σ. του συνδέσμου είχαμε έρθει σε αντίστοιχη αντιπαράθεση. Οι λόγοι παραμένουν οι ίδιοι και είναι η άδικη στάση σας απέναντι στον θεσμό του ΣΟΑΑ αλλά και η συνεχής έλλειψη σεβασμού απέναντι στις προσπάθειες του Συνδέσμου και στα πρόσωπα που εκάστοτε τον απαρτίζουν. Παρά τα κατ’ ιδίαν λεγόμενά σας ότι «αγαπάτε τον σύνδεσμο» θεωρούμε ότι λειτουργείτε απαξιωτικά κάνοντας κριτική εκ του ασφαλούς, έχοντας σαν όπλο σας την δύναμη των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω είναι η μη προβολή του dvd με τα μέτρα ασφαλείας για τους αγώνες αυτοκινήτου που κυκλοφόρισε ο ΣΟΑΑ από τις εκπομπές σας, παρά τα λεγόμενα και τις υποσχέσεις σας.
Θεωρούμε ότι εκπομπές τέτοιου «κίτρινου» περιεχομένου είναι περιττές στον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού καθώς μόνο κακό μπορούν να κάνουν σε ένα άθλημα πού όλοι αγαπάμε αλλά ασθενεί, μη βοηθώντας το σε αυτή την κρίσιμή περίοδο οπού όλοι οι φορείς προσπαθούν να το γιατρέψουν, συμπεριλαμβανομένου και του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου. Αντιθέτως χρειαζόμαστε εκπομπές που να προβάλουν και να προωθούν το πλούσιο θέαμα των Ελληνικών αγώνων αυτοκινήτου.
Η αλήθεια απέχει πολύ από τον τρόπο που προσπαθείτε να την παρουσιάσετε και σύντομα θα φροντίσουμε να ενημερωθούν οι αγωνιζόμενοι με λεπτομέρειες ως οφείλουμε σχετικά με το θέμα του Ράλι Παλλάδιο 2010 που εσείς δημιουργήσατε, σύμφωνα με μαρτυρίες αγωνιζομένων μελών μας. Ο Σύνδεσμος Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου είναι ενωμένος και δυναμώνει ακόμα περισσότερο μετά από κάθε επίθεση που δέχεται, έχοντας ως προτεραιότητά του την ασφάλεια των αγωνιζομένων και την σωστή προβολή των αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα.
Με σεβασμό,
Η πλειοψηφία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΟΑΑ.

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

16ο rally sprint ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ 3sss

Το official DVD του αγωνα μονο απο τις
"ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΒΙΝΤΕΟ" - Κ.ΚΑΡΑΠΕΤΣΑΝΟΣ
16o Ράλλυ Σπριντ Αμφίκλειας: Ως είθισται…

Οι Γιώργος Καϊτατζής και Γιώργος Καμμένος ήταν το ταχύτερο πλήρωμα του αγώνα
Το ασφάλτινο σπριντ αποτέλεσε έναν ευχάριστο επίλογο στην αγωνιστική δραστηριότητα των ράλλυ, με τους Γιώργο Καϊτατζή και Γιώργο Καμμένο να σημειώνουν τον απόλυτο χρόνο της ημέρας.
Μπορεί το άστατο του καιρού να είχε δημιουργήσει πονοκέφαλο σε πληρώματα και διοργανωτές, αναφορικά με την τέλεση αλλά και τις αγωνιστικές επιλογές, όμως αυτό δε συνεχίστηκε σήμερα. Ο καιρός έκανε το χατίρι στους 32 αγωνιζόμενους και τους θεατές που βρέθηκαν στην ασφάλτινη διαδρομή του 16ου Ράλλυ Σπριντ Αμφίκλειας. Ο αγώνας, που διοργανώθηκε όπως πάντα από τη Λ.Α.Μ.Α., είχε ως πεδίο βολής τη διαδρομή από την Αμφίκλεια προς το χωριό Άνω Τιθορέα, που παλιά είχε χρησιμοποιηθεί και ως χωμάτινη στο πλαίσιο του Ράλλυ Ακρόπολις. Το μήκος της ήταν 8,2 χιλιόμετρα και άπαντες –αγωνιζόμενοι και μη- έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, κάθε πλήρωμα είχε το δικαίωμα να κάνει 3 περάσματα από την ειδική διαδρομή, τη στιγμή που στον τελικό χρόνο αθροίζονταν τα δύο καλύτερα από αυτά. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι το πρώτο πέρασμα ήταν επιφυλακτικό για όλα τα πληρώματα, κάτι που αποτυπώνεται στους χρόνους, ενώ στη συνέχεια άπαντες βελτίωσαν και σε πολλές περιπτώσεις αισθητά, τις επιδόσεις τους. Οι Γιώργος Καϊτατζής-Γιώργος Καμμένος πέτυχαν τον απόλυτο χρόνο της ημέρας, με το Ford Escort WRC του πολύπειρου, σπεσιαλίστα στην άσφαλτο, οδηγού. Αυτό μάλιστα, επιτεύχθηκε επί αξιόλογων αντιπάλων, όπως οι Πρωταθλητές Ράλλυ 2002 Μάκης Θεργιάκης-Ανδρέας Βλαχογένης, που μοιράστηκαν ένα Mitsubishi Lancer ένατης γενιάς της νορμάλ κατηγορίας. Τον τρίτο χρόνο της ημέρας, σημείωσαν οι Βασίλης και Γιάννης Βελάνης, που μοιράστηκαν για πρώτη φορά ένα Audi Quattro της κατηγορίας Ε, με σημαντική μάλιστα ιστορία, βαμμένο και στα χρώματα της εργοστασιακής ομάδας της δεκαετίας του 1980. Τα τρία αυτά πληρώματα, αγωνίστηκαν στο πλαίσιο της «μεγάλης» κλάσης του σπριντ, δηλαδή αυτής για αυτοκίνητα άνω των 2000 κ.εκ. Όσον αφορά στην κλάση 1601-2000 κ.εκ., ο ταχύτερος χρόνος σημειώθηκε από τους Γιώργο Μεταξά-Αβραάμ Κυριακού, που μοιράστηκαν ένα Nissan Sunny GTI. Τους ακολούθησαν οι Αποστόλης Τσιλίκας-Σάββας Κούκουνας με Opel Manta 2000 και οι Κώστας Σταράκης-Σπύρος Νίκας με Opel Ascona 200, με όλα τα αυτοκίνητα να ανήκουν στην ΕΕ/11. Στην κλάση 1401-1600 κ.εκ., όπου ξεχώρισε για την ποιότητα και την ποσότητα των συμμετεχόντων, οι Δημήτρης Παπαναστασίου-Κώστας Χειράκης επικράτησαν με το Citroen Saxo, επί του ανταγωνισμού. Δεύτεροι, τερμάτισαν οι Κώστας Καμπουγιάννης-Σωτήρης Γρηγορίου, με τον οδηγό του Citroen AX 1600 να είναι ταχύς για ακόμη μια φορά, τη στιγμή που την τριάδα συμπλήρωσαν οι Κώστας Παπανικολάου-Σταύρος Ρούσσης, με το γνωστό Peugeot 106 Rallye του οδηγού.

 Τέλος, στα «μικρά» του αγώνα, δηλαδή στην κλάση έως 1400 κ.εκ. ταχύτεροι ήταν οι Μίλτος Πλατώνης-Αχιλλέας Τράνταλης με ένα Toyota Yaris, που επιβλήθηκαν των Γιώργου Μπάσδελη-Μιχάλη Χατζηγρηγορίου, με Nissan Micra K12. Την τριάδα της κλάσης, συμπλήρωσαν οι Λάζαρος Καλύβας-Φωτεινή Ψαρράκου, με το Toyota Starlet ΚΡ60 που ανήκει στα Ιστορικά αυτοκίνητα.





Ολοκληρωθηκε πριν απο μία ωρα περίπου ο τεχνικος ελεγχος στην Τιθορέα και στον πολυτελειας ξενωνα "Δρυαδες" του 16ου rally sprint ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ.
Στον τεχνικο ελεγχο παρουσιάστηκαν 32 αυτοκίνητα που εκκινουν αυριο το πρωι στος 10.03΄το Α΄σκέλος του αγωνα. Με διαφορα 1+1/2 της ωρας θα ξεκινησει το Β΄σκέλος και περίπου στις 1 μ.μ. το Γ΄σκέλος του αγώνα μετα απο αποφαση που πηραν αποψε οι αγωνοδίκες στην συνεδρίαση τους. Αυτη την ωρα (7,30΄) εξελίσεται στο cafe "ΜΑΝΤΕΙΟ" στην Τιθορέα η ενημέρωση των αγωνιζομένων απο τους παραγοντες του αγώνα, σχετικά με τις λεπτομέρειες της εξέλιξής του για να ευωδοθουν τα παντα μέσα σε αθλητικά πλαισια και χωρίς προβλήματα. Κατα τα γνωστα αυριο μετα το πέρας του αγώνα θα δημοσιευτουν τα προσωρινά αποτελέσματα, σε 1/2 της ωρας τα οριστικα και στις 4,30 το απόγευμα θα γίνει η πανηγυρικη απονομή των κυπέλων και επάθλων στους νικητές στο Πνευματικο κεντρο Τιθορέας. Για την ιστορία τα Νο που δεν συμμετεχουν ειναι: 3-4-7-32-38-39 και 40
Με νεοτερη συνεδριαση τους οι Αγωνοδίκες δεν εκαναν δεκτο το αιτημα του υπ αριθμ. 39 αυτοκινητου (Μαγγεριδη) να περασει τεχνικο ελεγχο αυριο το πρωι πριν τον αγωνα, με το σκεπτικο οτι το συγκεκριμμενο αιτημα υποβλήθηκε εκπροθεσμα στην γραμματεία του αγωνα και αφου ειχε ληξει χρονικα ο κανονικος τεχνικος ελεγχος. Ετσι αυριο πρωι εκκινουν τελικα 32 αυτοκινητα.
Απο το γραφειο τύπου της Λ.Α.Μ.Α.






Με 39 πληρώματα να έχουν δηλώσει συμμετοχή θα διεξαχθεί το 16o 3sss Rally Sprint Αμφίκλειας. Αγώνας που διεξάγεται το ερχόμενο σαββατοκύριακο από την Λ.Α.Μ.Α. σε μια πανέμορφη ειδική διαδρομή μήκους 8,2 χλμ στις πλευρές του Παρνασσού. Είναι η ακροπολική κάποτε ειδική διαδρομή, ασφαλτοστρωμένη πρόσφατα, από Αμφίκλεια προς Ανω Τιθορέα.
Ειδική διαδρομή η οποία μετά από έκκριση της ΕΘΕΑ θα διεξαχθεί τρεις φορές. 3SSS λοιπόν για το αγωνιστικό κλείσιμο της χρονιάς με ενδιαφέρουσες συμμετοχές που υπόσχονται συναγωνισμό σε όλες τις κατηγορίες. Οι φίλοι θεατές που θα θελήσουν να παρακολουθήσουν τον αγώνα, κάτι που σας το προτείνουμε, θα πρέπει αν είναι ενήμεροι πως η ειδική θα κλείσει στις 09:00 και δεν υπάρχουν προσβάσεις κατά μήκος της ειδικής. Προτιμείστε την πρόσβαση της ειδικής διαδρομής από την αφετηρία.
Να θυμίσουμε πως ο αγώνας προσμετρά στο Πανελλήνιο Κύπελλο ασφάλτινων rally sprint. Είναι ο εξ αναβολής αγώνας, 3ος γύρος του θεσμού τον Μάιο που δεν πραγματοποιήθηκε ελλείψει επαρκών συμμετοχών. Ο τεχνικός έλεγχος θα πραγματοποιηθεί στο ξενοδοχειακό συγκρότημα ΔΡΥΑΔΕΣ στην Τιθορέα το Σάββατο από τις 14:00 έως τις 17:00. O αγώνας θα εκκινήσει στις 10:00 το πρωί της Κυριακής και η απονομή επάθλων θα γίνει στο Πνευματικό κέντρο Τιθορέας στις 16:30.
Kαλό τερματισμό, καλό αγώνα για όλους.
ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
 ΕΔΩ
39 πληρώματα τιμούν με την παρουσία τους την διοργάνωση της Λ.Α.Μ.Α. σε μία παρα πολυ δύσκολη χρονια για ολους, αλλα και σε ενα θεσμό που ο συγκεκριμμένος αγώνας προερχόμενος εξ αναβολης ειναι ο τελευταίος. Ο θεσμός των ασφάλτινων rally sprint δεν ολοκληρώθηκε εφέτος απο αγωνες που δεν πραγματοποιήθηκαν. Απο τους 9 αγωνες του προγράμματος πραγματοποιήθηκαν μόνο οι 4 (Μπραλλος-Οθρυς-Αιγιο και Αμφίκλεια) και δεν πραγματοποιήθηκαν 5 (Αγρινίου-Ανάβρας-Δωδώνης-Πατρων και Τρικάλων).


ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΣΦΑΛΤΙΝΩΝ ΣΠΡΙΝΤ


1. 20,21 Φεβρουαρίου ΜΠΡΑΛΟΣ ΑΛΑΛ


2. 10,11 Απριλίου ΑΛΜΥΡΟΣ ΛΑΒ


3. 1,2 Μαΐου ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ ΛΑΜΑ


4. 5,6 Ιουνίου ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΛΑΜ


5. 26,27 Ιουνίου ΑΝΑΒΡΑ ΑΛΑΜΑΠ


6. 10,11 Ιουλίου ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΕΛΕΤΑ


7. 18,19 Σεπτεμβρίου ΠΑΤΡΑ ΑΟΠ


8. 2,3 Οκτωβρίου ΑΙΓΙΟ ΑΛΜΑ Αιγίου


9. 6,7 Νοεμβρίου ΤΡΙΚΑΛΑ ΛΑΤ


Από τους 9 αγώνες προσμετρούν οι 7


Απο το γραφειο τύπου της Λ.Α.Μ.Α.
Τα διαπιστευμενα Μ.Μ.Ε. του αγωνα πρπει να φερουν σε εμφανες σημειο του αυτοκινητου τους το παραπανω καρτελλιδιο